Akcja w 1968 roku jak widac znalazla podatny grunt.

To się nazywa dobry interes. W 1968 r. wyrzucono z Polski kilkanaście tysięcy wykształconych ludzi, czujących się Polakami. W innych krajach przyjęto ich z pocałowaniem ręki.

Azur -
gdyby te kilkanaście tysięcy czuło się Polakami, to nikt by nie wyjechał. Wyjazd UMOŻLIWIANO, ale do niego nie przymuszano. I jak pisze Jakowalski, nikomu włos z głowy nie spadł, a dodam, że nie tylko ludziom przyzwoitym jak Lem, ale także mordercom w rodzaju Samuela Morela.
Nie sądzę, aby Polska poniosła straty z tytułu wyjazdu większości tych "wykształconych ludzi", a choćby dzisiejsze wypadki pokazują, że z korzyścią dla państwa byłby wyjazd ilości znacznie większej. Nie ma bowiem żadnego pożytku z obywateli nie utożsamiających się z interesami państwa w jakim żyją, za to gotowych mu szkodzić.

Ahasverus -
a ja uwielbiam takich, co to potrafią w komentarzu wyczytać coś, czego tam nie ma. A potem odpierać przez siebie wymyślone zarzuty. Dość to jałowe i potwierdza moje niedowierzanie co do wykształcenia marcowych emigrantów.
Pochodzenie etniczne nie ma znaczenia, jak większość europejskich narodów tak i polski posiada domieszki wielu nacji. W Polsce, którą przez wieki cechowała wielonarodowość, nigdy nie odgrywało to większej roli. Nawet przedwojenni narodowcy nie stosowali etnicznego kryterium, wystarczyło poczucie wspólnej tożsamości i celów, lojalność wobec narodu i państwa.

Jakowalski, uff, Staszic pisał w innej rzeczywistości historycznej i trudno odnosić jego spostrzeżenia do dzisiejszych czasów w sposób bezpośredni. Żydzi stanowili wtedy religijno-kulturowy monolit, pilnujący swej istotnie dość wrogiej chrześcijańskiemu społeczeństwu odrębności, ale przez lata wiele się zmieniło.

W roku 2018 prezydent RP pan Andrzej Duda przeprasza Polaków "wypędzonych" z Polski w roku 1968 .
Czekamy teraz na przeprosiny również tych Polaków wypędzonych z Polski po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce.
Czekamy również na przeprosiny tych młodych Polaków, których bieda w pierwszym okresie transformacji ustrojowej wypędziła do krajów Unii Europejskiej.
Nie udał się PiS-owi nasz nowy prezydent.

Kolejny "wstydliwy Polak" który wprawdzie nie odniesie się do niczego konkretnie, ale rad posłużyć argumentum ad hitlerum. Może wystarczy ściągnąć z nosa zakłócające widzenie, brunatne okulary..?
A w tak zwanym międzyczasie, bez rozgłosu, przybywa Polsce nowych obywateli z przyjaznego nam państwa położonego w Palestynie. W ostatnich latach ok. 30 000 izraelczyków otrzymało polskie paszporty, które jak się okazuje wydawane są chyba na życzenie i w tempie coraz bardziej przyspieszonym. W samym zeszłym roku dobrze ponad trzy tysiące przedzierzgnęło się w "Polaków" nie bacząc na szalejący podobno w Polsce antysemityzm i pochody faszystów. Nie wiedzą, co czynią..?

Nikt nie odniósł się w sposób merytoryczny do wpisów Jakowalskiego. A przecież nic nie przeszkadzało aby zakwestionować to, co tam było nieprawdziwe. Wytknąć nieścisłości, przekłamania, nadinterpretacje, wyrywanie z kontekstu itp. Nie było chętnych? :-)
Zamiast tego pojawiły się głosy oburzonych nie wiadomo na co, tradycyjnie wstydliwych nie wiadomo dlaczego, oraz - jakżeby! - pryncypialnie żądających cenzury. Zapewne gdzie indziej posłyszymy wzniosłe deklamacje o demokracji, wolności słowa, prawach człowieka i innych wartościach w które głęboko wierzą i które praktykują.
Gdy im tak wygodnie.
I tak wygląda polsko - żydowski dialog.

Hebrajski biblijny nie wymagał zapisywania samogłosek, nie było to potrzebne ludziom znającym i posługującym się tym językiem. Dopiero gdy wyszedł z użycia taka potrzeba się pojawiła, ale to inna historia. Prymitywny, owszem, gdyż bardzo stary. Nie był rozwijany, podobnie jak długo działo się to z językiem polskim. Nam służyła łacina, Żydzi używali języków "narodów" wśród których żyli. Greki, aramejskiego, arabskiego, niemieckiego i innych. Hebrajski zastygł w swej starożytnej postaci, a odżył, w odnowionej formie, w Izraelu.
Syjonizm powstał jako normalny nacjonalizm, czyli dążenie narodu na odpowiednim stopniu rozwoju do utworzenia własnego państwa i był naturalną odpowiedzią na podobne procesy zachodzące w Europie. Syjonizm skrajny, w odmianie szowinistycznej, doszedł do głosu skutkiem recepcji doń religijno-kulturowego ekskluzywizmu, ale daleko nie wszyscy Żydzi są jego zwolennikami. Tym niemniej jest to dziś nurt widoczny i forsowany w wielu środowiskach przy pomocy "religii Holokaustu", czyli narzucenia tak wszystkim Żydom jak światu przekonania, że wymordowanie przez Niemców kilku milionów europejskich Żydów było wydarzeniem niespotykanym w dziejach świata, czymś absolutnie wyjątkowym. Ta wyjątkowość ma Żydom zapewnić specjalny, dominujący status co najmniej wśród społeczeństw zachodnich, przy okazji służąc jako sztandar pod którym będą się gromadzić nawet ci, co dawno religię odprowadzili do lamusa. Program to ambitny i jak się okazuje do pewnego stopnia nawet wykonalny, jednak w porę nie powstrzymany skończy się jak zwykły kończyć się tego rodzaju projekty.
Nastąpi reakcja której skutki najprościej ująć jako "z pieca na łeb."

Antysemityzm to po prostu niewygodna prawda.