Kaktusowate. Pochodzą z Ameryki. Jest ich około 2 tys. gatunków. Najlepiej mają się w środowisku suchym. Jako sukulenty, przystosowały się do przetrwania w trudnych warunkach (suchych i gorących), gdyż potrafią gromadzić wodę w różnych częściach. Najwięcej (ok 850 gatunków) rośnie w Meksyku. Poza tym w Ameryce Środkowej, Południowej i na południu USA. Najczęściej spotyka się je na pustyniach i półpustyniach oraz w górach, ale niektóre dobrze radzą sobie także w deszczowych lasach. Niektóre gatunki, cenione jako kolekcjonerskie, są zagrożone lub już ginące. Konwencja Waszyngtońska (CITES) zabrania ich wywożenia poza środowisko naturalnego występowania. Kaktusy występujące na przykład w Afryce, na Madagaskarze i na Komorach zostały tam przeniesione najprawdopodobniej przez migrujące ptaki.
Dariusz Raczko/Materiały prywatne
Ferocactus. Zwykle jest kulisty, z wiekiem walcowaty. Często uprawiany jako roślina ozdobna.
Dariusz Raczko/Materiały prywatne
Echinocereusy, jak pozostałe kaktusowate to tzw. sukulenty - rośliny przystosowane do życia w warunkach bardzo gorących. Potrafią magazynować wodę w różnych tkankach.
Dariusz Raczko/Materiały prywatne
Mammilliaria. Po polsku - wymion. 160 gatunków. Jako pierwszy opisał ten kaktus Linneusz.
Dariusz Raczko/Materiały prywatne
Ariocarpus. Nie posiada cierni. Jego aksille (zagłebienia wytworzone przez kilka brodawek) nachodzą na siebie i przypominają wyglądem liście.
Dariusz Raczko/Materiały prywatne
Pelcyphora. Rośnie tylko w Meksyku. Istnieją tylko dwa gatunki (ten to asselifornis). Jest to kaktus rzadki.