Wystawę „Obcy w domu. Wokół Marca ′68” można oglądać w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN od 9 marca do 24 września 2018. Jest ona częścią rozbudowanego programu o przyczynach, przebiegach i skutkach antysemickiej kampanii sprzed 50 lat. Muzeum zaplanowało cykl debat, spektakli teatralnych, projektów edukacyjnych oraz naukowych. Ekspozycję wystawy opracowały kuratorki Natalia Romik (Kolektyw SENNA) oraz Justyna Koszarska-Szulc (POLIN), zaprojektował ją zaś Kolektyw SENNA. Współorganizatorem wystawy jest Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, a mecenasem Europejski Komitet Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.
materiały prasowe
Kontekstem wystawy jest rewolucja obyczajowa i kulturalna, jaka dokonała się na Zachodzie.
POLIN/materiały prasowe
Chusta Andrzeja „Felka” Kuronia, należącego do kadry obozów drużyn walterowskich.
POLIN/materiały prasowe
W marcu 1968 roku protesty studentów przeciw polityce władz komunistycznych przerodziły się w masowy bunt młodzieży.
POLIN/materiały prasowe
Serce wystawy. Metaforyczna instalacja nawiązująca do dawnego wyglądu warszawskiego Dworca Gdańskiego, z którego w 1968 roku wyjeżdżały pociągi z podróżnymi z biletem w jedną stronę.
POLIN/materiały prasowe
Relacje tych, którzy zostali, i tych, którzy zdecydowali się w Polsce zostać.
POLIN/materiały prasowe
W tle neon, projekt artystyczny kuratorki wystawy Natalii Romik i Sebastiana Kucharuka. Litery „WAR” zostały wyjęte z oryginalnego neonu.
POLIN/materiały prasowe
Polacy pochodzenia żydowskiego wyjeżdżali do Izraela, ale także do Stanów Zjednoczonych i Szwecji.
POLIN/materiały prasowe
Archiwum Marca. Pamiątki, zdjęcia i dokumenty związane z wyjazdami z Polski.
Ze zbiorów Muzeum POLIN/materiały prasowe
Kalendarzyk kieszonkowy, jeden z trzech zabranych przez emigranta Stefana Ulmana. W każdym zapisał nazwiska znajomych i schował je w różnych miejscach, licząc, że w czasie kontroli celnej uda mu się je zachować. W jednym z kalendarzyków zaznaczył datę wyjazdu.
Ze zbiorów Muzeum POLIN/materiały prasowe
Zachowany na pamiątkę bilet kolejowy z wyjazdu z Warszawy na emigrację do Kopenhagi w 1969 roku.
Ze zbiorów Muzeum POLIN/materiały prasowe
Dokument podróży był wydawany emigrantom z Polski z adnotacją o prawie wyjazdu bez powrotu. W dokumencie podróży wydrukowana była również informacja: „Posiadacz niniejszego dokumentu nie jest obywatelem polskim”. Julian Berengaut wychowywał się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jego dziadek był przed wojną rabinem w Górze Kalwarii. W 1968 roku był studentem ekonomii politycznej na Uniwersytecie Warszawskim, brał udział w studenckim proteście 8 marca, po którym został czasowo zawieszony w prawach studenta. Jego matka została zwolniona z pracy, ale w związku z tym, że ojciec nie dostał pozwolenia na wyjazd, rodzice zostali w Polsce. Julian wyemigrował do Izraela.