Ja My Oni

Kryzys emocjonalny ucznia: w jaki sposób i jak szybko może pomóc szkoła

Pierwsza mądra pomoc

Kryzys emocjonalny jest najczęściej wywołany pojawieniem się przeszkód w realizacji ważnych celów życiowych. Kryzys emocjonalny jest najczęściej wywołany pojawieniem się przeszkód w realizacji ważnych celów życiowych. Terry Vine/Blend Images / Corbis
Co to właściwie jest interwencja kryzysowa i jak ją stosować w szkole.
Polityka

Artykuł ukazał się w „Ja My Oni” tom 13. „Jak radzić sobie ze szkołą”. Poradnik do kupienia w kioskach, dostępny w Polityce Cyfrowej i w naszym sklepie internetowym.

***

Interwencja kryzysowa to stosunkowo nowy termin, który kojarzy się z profesjonalną pomocą psychologiczną. Jednak tak naprawdę jej podstawowe arkana nie tylko może, ale powinien przyswoić sobie każdy nauczyciel i każdy rodzic, bo też każdy z nich konfrontowany jest bezustannie z kryzysami emocjonalnymi swoich dzieci i podopiecznych.

Przyjmuje się, iż kryzys emocjonalny jest najczęściej wywołany pojawieniem się przeszkód w realizacji ważnych celów życiowych. To może być zła ocena, konflikt z kolegami, zawiedziona miłość, przedwczesna ciąża. Kiedy człowiek nie jest w stanie pokonać przeszkód, zaczyna odczuwać nieprzyjemne uczucie dezorganizacji i utratę równowagi emocjonalnej. Kryzys rozpoczyna się zazwyczaj silnym uczuciem niepokoju wywołanym przykrym wydarzeniem, a następnie przechodzi w fazę deprecjacji własnej osoby, by wreszcie doprowadzić do częściowego lub całkowitego zniekształcenia postrzegania rzeczywistości i pojawienia się agresji kierowanej do innych ludzi lub/i do siebie. Towarzyszy mu silne uczucie lęku, często – dojmujący brak poczucia sensu życia.

Szkoła jest miejscem, w którym kryzysy emocjonalne mogą pojawiać się na każdym szczeblu edukacji, bez względu na wiek ucznia. Najczęstszymi ich objawami są:

• trudności w kontrolowaniu emocji (płaczliwość, wybuchy agresji, lękliwość),

• trudności w kontrolowaniu swego zachowania (rozproszenie uwagi, częste zapominanie przyborów szkolnych, pogorszenie ocen),

• zaburzenia motoryki (apatia, spowolnienie ruchów lub wręcz przeciwnie, nadpobudliwość ruchowa, gadatliwość),

• zmiana wyglądu (niedbałość u starszych uczniów w ubieraniu się, zakładanie stroju nieadekwatnie do pory roku, zaniedbania higieny),

• zaburzenia somatyczne (potliwość, częste oddawanie moczu, biegunka, drżenie rąk, bladość),

• a nawet zmiany osobowości.

Ja My Oni „Jak radzić sobie ze szkołą” (100074) z dnia 07.10.2013; Jak uczyć skuteczniej i mądrzej; s. 74
Oryginalny tytuł tekstu: "Kryzys emocjonalny ucznia: w jaki sposób i jak szybko może pomóc szkoła"
Reklama