Monika Stelmach: – Mężczyzna zdobywa świat, kobieta o niego dba. Wydawało się, że taki podział ról to przeszłość.
Wojciech Kruczyński: – Jednak się odradza. Od dawna nie było takiego renesansu konserwatywnych, patriarchalnych wartości. Dzieje się to nie tylko w Polsce, ale też w sporej części zachodniego świata, choćby w USA. Trudno jednak powiedzieć, na ile te tendencje są trwałe. Może to tylko kwestia obecnej polityki: młodzi odpowiadają na wyzwania konserwatystów. Wracają do Kościoła i dawnych modeli życia, bo szukają zasad i wartości. Zadają sobie pytania: jak mam zbudować lub uporządkować rodzinę.
Co atrakcyjnego w tym widzą?
To pokolenie mężczyzn wychowanych bez ojców. Od zmiany ustrojowej instytucja małżeństwa traci na znaczeniu, co m.in. wiąże się z mniejszym poczuciem odpowiedzialności mężczyzny za dzieci. Z kolei ci, którzy mimo wszystko chcieli się zająć ich wychowaniem, nie mieli czasu, bo musieli sprostać galopującemu kapitalizmowi. Zatem młodzi nie mają wzorców, które chcieliby powielać. W gabinecie psychologa mówią, że przestali panować nad własnym życiem. Ich dzieci robią, co chcą, oni nie umieją temu zapobiec. Na lodówce wiszą wypisane zasady, jakby lodówka mogła wprowadzić ład w domu. Czują, że ich związki się rozpadają. Model tradycyjnej rodziny jest coraz trudniejszy do utrzymania, pojawiło się pojęcie rodziny patchworkowej. Zdobyczą feminizmu jest prawo kobiet do pracy, własnych pieniędzy, otwartego wyrażania swojej seksualności. Te zmiany niosą możliwość wyboru życia na własnych zasadach, ale część osób czuje się zagubiona.
I zamiast szukać nowych rozwiązań, wracają do tego, co nie do końca się sprawdza?
Potrzebują porządku, więc chwytają się tego, co znają, nawet jeśli to nie jest idealne rozwiązanie.