"Oczy szukają głowy do zamieszkania"
Wystawa "Oczy szukają głowy do zamieszkania"
Oczy szukają głowy do zamieszkania
ms1, ul. Więckowskiego 36
ms2 , ul. Ogrodowa 19
Archiwum Państwowe, Plac Wolności 1
30 września – 11 grudnia 2011
Otwarcie: 30 września 2011
g. 17.00, Archiwum Państwowe
g. 18.00, ms2
g. 22.00, ms1
Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Nowoczesnej grupy „a.r.”, która dała początek Muzeum Sztuki w Łodzi, obchodzi w tym roku 80-lecie istnienia. Z tej okazji przygotowany został trzyczęściowy projekt Oczy szukają głowy do zamieszkania. Na to wyjątkowe i najważniejsze dla Muzeum tegoroczne przedsięwzięcie złożą się dwie wystawy łączące lokalizacje, w których Muzeum Sztuki mieściło się w przeszłości lub istnieje dziś - w dawnym Ratuszu przy Pl. Wolności (obecnie Archiwum Państwowe) i ms2, gdzie dziś prezentowana jest Kolekcja. Natomiast w budynku ms przy ul. Więckowskiego będą miały miejsce wykłady, dyskusje i spotkania towarzyszące wystawom.
Projekt Oczy szukają głowy do zamieszkania ma na celu skonfrontowanie i naświetlenie konsekwencji historycznego acz ulotnego wydarzenia, jakim była inauguracja Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej w Miejskim Muzeum Historii i Sztuki w Łodzi 15 lutego 1931. To idee międzynarodowej awangardy, rozwinięte przez Władysława Strzemińskiego i Katarzynę Kobro, stanowiły kwintesencję tego wydarzenia i, w konsekwencji, skutkowały założeniem Muzeum Sztuki, pierwszego muzeum sztuki nowoczesnej w Europie, które istnieje do dziś.
Z tej okazji podejmujemy próbę dyskusji z tradycją awangardową przy pomocy sztuki współczesnej. Nie oznacza to ani odrzucenia tej pierwszej ani instrumentalizacji drugiej. Wszak sztuka współczesna daje nam dystans krytyczny (inny niż ten narzucany przez historyzację) wobec tradycji, z którą pracujemy, oraz, w pewnym sensie, żyjemy. Dostarcza nam ona również narzędzi do działania: rozwijania, opracowywania na nowo, przezwyciężania, zniekształcania a czasem nawet odrzucania tradycji. Wszystkie działania podzielone są na trzy grupy, za pomocą których staramy się podjąć dyskusję z tradycją Muzeum Sztuki, założonego i rozwijającego się nie jako muzeum awangardy, ale jako awangardowe muzeum.
Punktem wyjścia wystawy celebrującej rocznicę powstania instytucji jest współczesne przedefiniowanie założycielskich koncepcji Strzemińskiego i Kobro, które stanowiły siłę napędową przedwojennej polskiej awangardy. Według tych koncepcji sztuka powinna być społecznie ukierunkowanym laboratorium, w którym artyści konstruują prototypy do budowania nowego, lepiej funkcjonującego świata. Dla tych artystów sztuka organizująca nową rzeczywistość była obowiązkiem. Głęboka wiara w nieustający postęp połączyła wartości ówczesnej ekonomii (wydajność i racjonalizm) z prawami wywodzącymi się z nauki. Wystawa, skonstruowana wokół wybranych “momentów intensywności”, ukazuje sposób w jaki idee awangardy kontynuowano, rozbudowywano, krytykowano czy wręcz radykalnie kwestionowano w sztuce nowoczesnej i współczesnej.
Kuratorki: Aleksandra Jach, Joanna Sokołowska, Katarzyna Słoboda, Magdalena Ziółkowska
Artyści biorący udział w wystawie: Nevin Aladağ, Victor Alimpiev, Francisco Infante-Arana, Merce Cunningham / John Cage, Valdis Celms, Anetta Mona Chişa / Lucia Tkáčová, Andrzej Czarnacki, Josef Dabernig, Valie Export, Wojciech Fangor, Stano Filko, Vadim Fiškin, Leszek Golec / Tatiana Czekalska, Barbara Hammer, Haus-Rucker-Co, Rebecca Horn, Nikita Kadan, Frederick Kiesler, Katarzyna Kobro, Julius Koller, Paweł Kowzan, Yuri Leidermann, El Lissitzky, Artur Malewski, Kasimir Malevitsch, Daniel Malone, Gordon Matta-Clark, Gustav Metzger, László Moholy-Nagy, Carsten Nicolai, Roman Ondak, Ruth Oppenheim, Anna Orlikowska, Gabriel Orozco, Walter Pichler, Agnieszka Piksa, Klaus Pinter, Adrian Piper, Jerzy Rosołowicz, Jadwiga Sawicka, Łukasz Skąpski, Władysław Strzemiński, Marijke van Warmerdam, Monika Zawadzki.