Rys psychologiczny. Władimir Putin był i jest człowiekiem złożonym i pełnym sprzeczności. Ostrożny i kalkulujący, gotów jest do szybkiego podejmowania radykalnych nieraz decyzji, nawet wbrew swemu otoczeniu. Lojalny wobec przyjaciół i dawnych przełożonych, chyba do nikogo nie ma pełnego zaufania, jest podejrzliwy i pamiętliwy. Wykazujący niezwykłą zdolność zjednywania sobie rozmówców poprzez udawaną empatię, potrafi być wobec nich złośliwy, arogancki i brutalny. Znany jest z niechęci do wczesnego wstawania, nieustannej (często demonstracyjnej) niepunktualności i obsesyjnej troski o własne bezpieczeństwo, zdrowie i kondycję fizyczną. Chętnie odwołujący się do rosyjskiej myśli konserwatywnej, cytujący Iwana Iljina i Aleksandra Sołżenicyna, podkreślający wartości prawosławne, demonstruje niekiedy niemal cyniczny pragmatyzm i nie uchodzi za człowieka religijnego.
Choć jest posiadaczem doktoratu z ekonomii (którego oryginalność była jednak podważana), wykazuje ograniczoną jej znajomość i bardzo selektywne zainteresowanie kwestiami gospodarczymi. Te ostatnie powierza wynajętym fachowcom, których rad jednak coraz częściej nie słucha, zwłaszcza wtedy, gdy kłócą się z jego przekonaniem o wyższości kontroli państwa nad gospodarką i potrzebie rozbudowy sił zbrojnych. Czerpiący wiedzę o świecie głównie z raportów służb specjalnych, otaczający się w dużym stopniu ludźmi – jak i on – z tych służb się wywodzących, zdaje się ulegać spiskowej wizji rzeczywistości.
Nie pociągają go nowoczesne formy komunikacji i informacji: internet i sieci społecznościowe, które uważa za twory CIA, służące głównie amerykańskim interesom.
Droga do władzy.