Franciszek Smuglewicz (1745–1807). Malarstwa uczył się u swojego ojca Łukasza, później kształcił się pod kierunkiem Szymona Czechowicza i w Rzymie u Antonio Maroniego. Od 1795 r. zamieszkał w Wilnie. Dwa lata później na tamtejszym uniwersytecie objął kierownictwo nowo powstałej Katedry Rysunku i Malarstwa. W latach 1800–01 na zaproszenie cara Pawła I przebywał w Petersburgu, gdzie wykonał dekorację malarską zamku Michajłowskiego. Oprócz dzieł o tematyce historycznej jest autorem cyklu akwarel przedstawiających zabytki architektury Wilna, w tym rozebrane w XIX w. mury obronne z bramami miejskimi. Wspólnie z bratem Antonim namalował freski w pałacach w Dobrzycy, Śmiełowie i Lubostroniu oraz w sali biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego.
Aleksander Józef Sleńdziński (1803–78). Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego: malarstwo i rysunek u Jana Rustema oraz rzeźbę u Kazimierza Jelskiego. Uczęszczał także na zajęcia z architektury i historii. W latach 1840–48 przyjaźnił się z mieszkającym w Wilnie Stanisławem Moniuszką, udzielał jego córce Elżbiecie lekcji rysunku. Tworzył obrazy o treści religijnej, malował portrety i sceny rodzajowe. Przedstawiciel kilkupokoleniowej rodziny malarzy.
Jan Rustem (1762–1835). Urodzony w Stambule rysownik i malarz, przedstawiciel klasycyzmu. Malarstwa uczył się u Jana Piotra Norblina, następnie u Marcella Bacciarellego. W 1798 r. ostatecznie osiadł na Litwie. Rozpoczął pracę na Uniwersytecie Wileńskim, początkowo jako adiunkt Franciszka Smuglewicza.