As myśliwski. To pilot myśliwca, który zestrzelił co najmniej pięć wrogich maszyn. Szczyt listy w tej kategorii okupują Niemcy. Z co najmniej dwóch przyczyn. Po pierwsze, mieli do czego strzelać, ponieważ Wielka Brytania, USA i ZSRR wyprodukowały w czasie wojny ok. 640 tys. samolotów (a państwa Osi nie więcej niż 220 tys.). Po drugie, Luftwaffe weszła do wojny w 1939 r. na świetnych samolotach i z doskonale wyszkolonymi pilotami – niektórzy walczyli już w Hiszpanii. Mimo że ta przewaga jakościowa kurczyła się, a w końcu zniknęła, to do końca wojny niemieckie samoloty były w stanie nawiązać walkę ze wszystkimi alianckimi maszynami, a w szeregach Luftwaffe cały czas było wielu wybitnych pilotów. Swoich asów miały prawie wszystkie kraje uczestniczące w II wojnie światowej, lecz w porównaniu z Niemcami mogą się one pochwalić znacznie mniejszą liczbą zestrzeleń.
Erich Hartmann (1922–93) – pierwszy lot bojowy odbył w październiku 1942 r. na froncie wschodnim, w listopadzie zestrzelił pierwszy samolot przeciwnika (Ił-2). Pierwsze miesiące lotów bojowych nie wróżyły Hartmannowi specjalnej kariery, ale jak się okazało, potrzebował on po prostu czasu, żeby nauczyć się swojego fachu. W lipcu 1943 r. miał na swoim koncie już 50 zestrzelonych maszyn wroga, w sierpniu 90, a w październiku 148. W międzyczasie awaryjnie lądował po rosyjskiej stronie frontu i dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec. Hartmann przez całą swoją karierę latał na froncie wschodnim i tam odniósł wszystkie swoje zwycięstwa.