Trakt jagielloński. Kolej to tylko jeden z wykorzystywanych tu przez stulecia środków transportu. Niezależnie od tego, do kogo należał ten skrawek Polski, zawsze wiodły tędy ważne szlaki komunikacyjne.
Przez wieki najważniejszą arterią była tu rzeka Bug, którą drewno i zboże spławiano do Narwi i dalej, już Wisłą, do Gdańska. W 1776 r., z przystani w Kuzawce pod Włodawą, na galarze miał do Gdańska popłynąć Tadeusz Kościuszko, wówczas ubogi i bezrobotny (bez przydziału) oficer. Swój rejs, na morskim już statku, zakończył w Ameryce. Historycy nie potwierdzają spływu Kościuszki nurtem Bugu, niemniej mieszkańcy Kuzawki w 1973 r., a Terespola w 2012 r. bohatera Ameryki i Polski uhonorowali pamiątkowymi tablicami. Na terespolskiej wykuto, iż „…nurtem chwały w historię odpłynął”.
W 1697 r. Józef Słuszka, hetman polny litewski i kasztelan wileński, do rangi miejskiej podniósł osadę Błotków na lewym brzegu Bugu. Chcąc upamiętnić swą żonę, nowe miasto nazwał Terespolem. Rozwijało się ono, tak jak wcześniej Błotków, dzięki przeprawie na Bugu prowadzącej do Brześcia, znacznie starszego (pierwsza wzmianka z 1019 r.) i większego miasta na prawym brzegu rzeki. Przez Terespol (Błotków) i Brześć wiódł trakt zwany królewskim lub jagiellońskim, łączący Kraków z Wilnem – dwa najważniejsze miasta Rzeczpospolitej Obojga Narodów. I już za panowania Zygmunta Starego oba brzegi łączył pierwszy drewniany most.
Trakt brzeski. Upadek Rzeczpospolitej w XVIII w. spowodował zmianę kierunków transportu. Ujście Wisły z Gdańskiem zajęły Prusy. Wysokie opłaty i cła zahamowały spływ towarów do Gdańska. Próbą wyjścia z tej sytuacji była budowa kanałów, które połączyły Bug – poprzez rzeki Muchawiec, Pinę, Prypeć i Dniepr – z Morzem Czarnym. Tę wodną arterię zaczynającą się w Brześciu (tu Muchawiec wpada do Bugu) ukończono w 1848 r.