Piastowska Odra. W lutym 1945 r. Odrę przekroczył 6. Samodzielny Batalion Pontonowo-Mostowy Wojska Polskiego. 27 lutego pod miejscowością Czelin na Pomorzu Zachodnim kilku żołnierzy z tego oddziału wbiło słup graniczny. Przymocowano do niego tabliczkę z napisem „Polska” oraz z orłem piastowskim. Meldunek z tego samego dnia informował: „Nasz oddział jako pierwszy oddział Wojska Polskiego, który dotarł do zachodnich rubieży Rzeczpospolitej Polskiej, ku wiecznej pamięci wbił słup graniczny na prastarej polskiej rzece – Odrze”.
Henryk Kalinowski, jeden z żołnierzy, wiele lat później wspominał, że „na drugi dzień zawołał mnie rosyjski oficer kontrwywiadu i wypytywał, kto nas upoważnił, kto wydał rozkaz. Widać było, że się bał. Mówił, że nie byłoby problemu, gdybyśmy zawiesili polską flagę. Flaga jest znakiem obecności żołnierzy danego państwa. Postawienie słupa granicznego, wytyczanie granicy to akt polityczny, to wielka polityka! – wołał. Nawet nie próbowałem mówić o Chrobrym... Twierdziłem, że to nasza tradycja narodowa”.
„Realizujemy testament Bolesława Chrobrego”. Bohaterowie sprzed niemal tysiąca lat zostali włączeni przez komunistów do budowy Polski Ludowej. „Testament Chrobrego zrealizuje nowa Polska Demokratyczna”, „Wracamy do granic Chrobrego”, „Powrót Bolesławowych Ziem Zachodnich do macierzy” – głosiły ówczesne hasła. Jeden z klakierów nie wahał się nawet uznać Władysława Gomułkę, od 1945 r. ministra Ziem Odzyskanych, „czołowym bojownikiem o dziedzictwo Chrobrego”.
Pierwsi Piastowie i ich osiągnięcia byli argumentem przemawiającym na rzecz praw Polski do zachodnich granic i nowego kształtu terytorialnego państwa.