Franciszek Józef z Elżbietą oraz dziećmi i wnukami. Z lewej Maria Waleria, w środku Rudolf z żoną Stefanią i córką Elżbietą, z prawej Gisela z mężem Leopoldem Bawarskim i czworgiem dzieci, 1888 r.
Franciszek Karol (1802–78), arcyksiążę, ojciec. Syn cesarza Franciszka II. Nie lubił zajmować się polityką, unikał oficjalnych funkcji. Skromny i spokojny, pozostawał w cieniu ambitnej żony. Jego zainteresowania koncentrowały się wokół teatru i polowania.
Zofia (1805–72), księżniczka bawarska, matka. Bigotka, postrach dworu wiedeńskiego. Brakowało jej wykształcenia i miała dość ciasną umysłowość, ale była ambitna i energiczna. Brała czynny udział w życiu politycznym cesarstwa i miała przemożny wpływ na syna.
Franciszek Józef (1830–1916). Najdłużej panujący cesarz Austrii, przeprowadził ją od absolutyzmu do konstytucjonalizmu. Zachowawczy politycznie, konserwatywny katolik. Ostatnie ogniwo scalające monarchię, która rozpadła się wkrótce po jego śmierci.
Ferdynand Maksymilian (1832–67), arcyksiążę, brat. Romantyk, lubił poezję, nie miał zdolności organizacyjnych, człowiek rozrzutny. Interesował się odkryciami naukowymi i geograficznymi. Jako Maksymilian I ogłosił się cesarzem Meksyku, gdzie został rozstrzelany przez rewolucjonistów.
Karol Ludwik (1833–96), arcyksiążę, brat. Ponieważ Rudolf (syn Franciszka Józefa) nie doczekał się męskiego potomka, prawo do korony cesarskiej przeszło na niego i jego synów. Najwyższym jednak urzędem, jaki zajmował, było gubernatorstwo Tyrolu.