Warszawa huczała od plotek. Młoda żona porzuciła Stanisława Lilpopa, jedną z lepszych partii w mieście, i uciekła z pianistą, zostawiając dwuletnią córeczkę.
Autor potrafił dotrzeć do informacji ważnych z biografii Iwaszkiewicza, a nieznanych nawet córce Marii.
Ten bogato i bardzo ciekawie ilustrowany album o życiu Marii Skłodowskiej-Curie wciąga od pierwszej strony.
Autorka jest szczera i nie brak jej odwagi, by pisać o sprawach uznawanych za intymne, dyskretne, wstydliwe.
Najpiękniej pisze o żonie. Mimo że w tym czasie żyją nie razem, ale obok siebie.
Historia relacji, która obrazuje w pewien sposób całą niemal historię polskiej literatury XX w.
To jedna z najlepszych powieści o totalitarnym reżimie, jakie w XX wieku powstały.
Pierwsza biografia polityczna pisarza, odwołująca się do źródeł dotąd nieznanych, choćby z archiwów partii
W trzydziestą rocznicę śmierci Jarosława Iwaszkiewicza ukazuje się drugi tom jego „Dziennika”, obejmujący lata 1956–1963, jeszcze ciekawszy niż pierwszy. Poznajemy innego pisarza: pesymistę wątpiącego w swoją twórczość, ale i ekstatycznie zakochanego.
Józio jest żywy i młody, strasznie mi go żal i pochylam się ku niemu. Dotykam jego jedynej, zgiętej w kolanie i owłosionej nogi.