Braki węgla, awarie w elektrowniach, wojny politycznych nominatów, powrót ministra Tchórzewskiego – same nieszczęścia walą się na polską elektroenergetykę. Na własne życzenie szykujemy sobie wyłączenia prądu, czyli blackout.
Jak osłodzić życie i się ogrzać – w PRL to były sprawy kluczowe. Cukier i węgiel budziły duże emocje, bo Polakom często tych towarów brakowało.
Wywodzenie takiej lub innej kwoty pieniężnej z męczeństwa ofiar wojny (bo nie tylko powstania), i to sumy mającej zasilić budżet państwa polskiego, wydaje mi się głęboko amoralne.
Wielka Brytania ogranicza dostawy gazu do niektórych gałęzi gospodarki, a Hiszpania ustanawia limity temperatur dla klimatyzacji i ogrzewania. Koniec z energetycznym luksusem w Europie.
Sejm zatwierdził kolejny program socjalny dla potencjalnych wyborców PiS. Choć pieniądze są tu bułką z masłem, to polityczne kalkulacje już niekoniecznie, bo nawet najwierniejszym może zabraknąć węgla. Za kilka miesięcy wszyscy będziemy zbierać burzę. Śnieżną, zimną burzę.
„Fakty” TVN pokazały przykład miasteczka Polanowo, gdzie z powodu przewidywanego wzrostu kosztów ogrzewania ceny czynszów wzrosły tak bardzo, że ludzie nie mają za co żyć. I co im mają do powiedzenia dygnitarze PiS?
Dodatkowe miliardy mają być rozdawane wszystkim niezależnie od sytuacji majątkowej i będą mogły zostać wykorzystane na dowolny cel. Więc jeśli ktoś nie zdoła kupić węgla, bo go nie będzie, kupi sobie ciepłe ubranie i zimę jakoś przeczeka. Taka jest koncepcja.
Dla milionów Polaków to zapowiedź zimy w chłodzie albo biedzie. Rząd dorzuca do pieca puste obietnice.
75 lat temu Wincenty Pstrowski wezwał towarzyszy rębaczy z innych kopalń: kto wyrobi więcej ode mnie? To był początek stachanowskiego współzawodnictwa pracy w Polsce. Dlaczego padło na niego?
Rozmowa z Piotrem Siergiejem z Polskiego Alarmu Smogowego o konsekwencjach rządowych pomysłów na niedobory drogiego węgla.