Ale po pierwsze – nie pójdą, bo tego towaru brakuje jak mało czego, a po drugie – nóżki ich bolą. I tak żyjemy w tej Polsce, a nad nami na chmurach rozciągnięte hasło: „Wstajesz i nic nie wiesz”. No więc wstajesz i dowiadujesz się, o czym rozmawiali Kaczyński z Ziobrą i Gowinem. Słuchasz i tak ci to dynda, że aż wypieków dostajesz. A przecież jeszcze dojdzie ten wycięty z dykty techniczny, pierwszy nieśmiertelny człowiek na Ziemi. Przydźwiga ciężki wór, a w nim „swoją ciekawą osobowość oraz własny program” (słowa szefa PiS). Tusk przed Trybunał, Sikorski na emigrację, wszyscy Obcy won, a wtedy Wisła mlekiem i miodem popłynie z Kaczej Góry.
Tymczasem rząd też nie zasypia gruszek w popiele. Przygotował nową listę leków refundowanych, zwaną już wśród ludu okrucieństwem NFZ i ministra zdrowia. Od 1 lipca najbardziej zdrożały leki na choroby nowotworowe – jeden z nich, używany po chemioterapii, aż o 3800 proc. W większości środków masowego przekazu zapanowała życzliwa cisza nad tym jakże pięknym przykładem skutecznej troski o chorych. A że minister nie ma poczucia wstydu, więc wyjaśnił nam, że to tylko na czas wakacji ta podwyżka. Do kompletu brakuje mi hasła: „Nie bądź głupi, zamiast chorować, spędź wakacje w Chorwacji”.
Szpital NFZ, dawne miasto wojewódzkie. Rejestracja pacjentów. Stoję do ortopedy. Przede mną pani pyta w okienku, czy lekarz onkolog dziś przyjedzie, bo powinien być pół godziny temu. Pod gabinetem czeka 20 osób, a ktoś puścił wiadomość, że lekarza dziś nie będzie. – Czy pan coś wie? Rejestrator rozkłada ręce: – Niech pani czeka, może będzie. Pani jednak nie odpuszcza: – A czy mógłby się pan dowiedzieć?