Józef Oleksy 8 stycznia trafił do szpitala. Był w ciężkim stanie. Chorował na nowotwór, o czym poinformował opinię publiczną pod koniec 2014 roku na łamach „Rzeczpospolitej”. „Od dziewięciu lat toczę walkę z nowotworem. Lekarze mówią, że jest dobrze, ale im nie wierzę” – przyznawał.
Oleksy wycofał się z życia politycznego, zrezygnował ze startu do Parlamentu Europejskiego. Pozostawał jednak aktywnym komentatorem bieżącej polityki.
Józef Oleksy urodził się w 1946 roku w Nowym Sączu. Ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS, obronił doktorat z ekonomii. Należał do PZPR w latach 1968–1990. Był I sekretarzem KW PZPR w Białej Podlaskiej (1987–1989). Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, pełnił funkcję ministra w rządzie Mieczysława F. Rakowskiego.
W 1990 r. dołączył do SdRP, dziewięć lat później – do SLD. W latach 1993–1995 i 2004–2005 był marszałkiem Sejmu, w 1995–1996 – premierem. Poseł na Sejm nieprzerwanie od 1989 do 2005 roku. W rządzie Leszka Millera pełnił funkcję wicepremiera i ministra MSWiA.
Na jego karierze politycznej odcisnęło się oskarżenie o współpracę z wywiadem wojskowym w latach 1970–1978. Oskarżenia ostatecznie nie potwierdzono, ale Oleksy ustąpił z funkcji premiera. „Oskarżenie przeżyłem jak najcięższy życiowy kryzys. Przetrwałem dzięki przekonaniu o swej niewinności, co było ważniejsze od wszelkich pocieszeń” – mówił.
„Józef Oleksy odszedł z polityki jako pomówiony premier, powrócił jako naczelny Europejczyk SLD. Popularny w swoim ugrupowaniu, znany za granicą, wciąż zagraża partyjnej pozycji Leszka Millera” – pisał Mariusz Janicki w 2006 r. w POLITYCE.
Oleksy uchodził za sumienie SLD, naczelnego krytyka partii. Znany z łagodności i towarzyskości. Był żonaty, miał dwoje dzieci.
Józef Oleksy zmarł 9 stycznia 2015 r. Miał 68 lat.