Mija dokładnie 70 lat od dnia wyzwolenia Warszawy. Jak wyglądała stolica w 1945 r., pokazuje niezwykły film „Miasto ruin”. Na stworzenie jednej klatki tego filmu twórcy potrzebowali ponad dwie godziny. Nazistom niszczenie Warszawy szło dużo szybciej. Żadna inna stolica nie została tak okaleczona w czasie drugiej wojny światowej jak Warszawa. Na ulicy Kruczej ocalało pięć budynków. Większość ulic w centrum nie miała tyle szczęścia. O skali barbarzyństwa wiele napisano. Ale dziesiątki książek nie oddziaływają na wyobraźnię tak, jak sześć minut „Miasta ruin”. Warszawa po Powstaniu Warszawskim cyfrowo zrekonstruowana na podstawie zdjęć lotniczych robi koszmarne wrażenie. Do filmu trzeba było dodać mapkę, żeby widzowie mogli zorientować się, co właściwie oglądają. Wydrążone w środku domy kratery, w pewnym momencie przechodzą w kamienną pustynię warszawskiego getta, na której nie ma nawet tego. Pośrodku został tylko kościół św. Augustyna.
Przed wojną w Warszawie mieszkało 1,3 mln osób. Po powstaniu w mieście zostało około tysiąca osób. Komuniści rozważali nawet przeniesienie stolicy do robotniczej Łodzi. Ale warszawiacy zagłosowali nogami. W wyzwolonym 17 stycznia 1945 r. mieście trudno było znaleźć ludzi do powitania Armii Czerwonej. Dwa miesiące później w mieście było już 100 tys. osób. W lutym powołano Biuro Odbudowy Stolicy. Ale nawet tego fragmentu życia nie ominęła polityka. Nowy ustrój nie tylko zmieniał nazwy ulic, niektóre wymazał nawet z mapy miasta. Poznanie starego układu ulic Warszawy to jeszcze jeden powód, żeby zobaczyć „Miasto ruin” (najlepiej w Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie jest wyświetlany kilka razy dziennie w wersji 3D).