Kurska w 1955 r. ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1958-60 odbyła aplikację sądową i została, jako bezpartyjna, skierowana do pracy w sądach terenowych. W sierpniu 1980 r. rozpoczęła pracę w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku. Od września 1980 r. działała w NSZZ „Solidarność. Po wprowadzeniu stanu wojennego została odwołana ze stanowiska sędziego.
W 1988 r. decyzja ministra zakazująca jej wykonywania zawodu adwokata z przyczyn politycznych została cofnięta. Ponownie, w 1990 r., otrzymała nominację sędziowską.
Dwukrotnie (w 2001 i 2015 r.) była wybierana senatorem z Gdańska. Była członkiem klubu parlamentarnego PiS. W 2007 i 2011 nie udała jej się reelekcja. Związała się z Solidarną Polską, którą współtworzył ze Zbigniewem Ziobro jej syn Jacek Kurski. Jeszcze długo po odejściu z parlamentu udzielała bezpłatnych porad prawnych. W 2009 r. została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Na temat swoich synów nie chciała wiele mówić publicznie. W jednym z wywiadów prasowych przyznała, że Jacek i Jarosław Kurscy „to dwaj tak psychicznie różni ludzie, że ich drogi się rozeszły”. W rozmowie z POLITYKĄ tak tłumaczyła rodzinno-polityczne podziały: „Rodzina ma taką siłę, że to te relacje są silniejsze od polityki”. A Jarosław Kurski, wicenaczelny GW mówił o matce: „Ona widzi w nas te zalety, których nie widzą inni, i te wady, o których nie chce mówić”.