Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Kultura

Paszporty Polityki 2009: przypomnienie nominacji

Polityka
Paszporty „Polityki” wręczone zostaną we wtorek 12 stycznia 2010 r. Kto je może zdobyć w poszczególnych kategoriach?
FILM: Marcin KoszałkaLeszek Zych/Polityka <b>FILM:</b> Marcin Koszałka
FILM: Borys LankoszTadeusz Późniak/Polityka <b>FILM:</b> Borys Lankosz
FILM: Xawery ŻuławskiTadeusz Późniak/Polityka <b>FILM:</b> Xawery Żuławski
TEATR: Sandra KorzeniakTadeusz Późniak/Polityka <b>TEATR:</b> Sandra Korzeniak
TEATR I MUZYKA POWAŻNA: Barbara WysockaTadeusz Późniak/Polityka <b>TEATR I MUZYKA POWAŻNA:</b> Barbara Wysocka
SZTUKI WIZUALNE: The KrasnalsKarol Woźniak/Polityka <b>SZTUKI WIZUALNE:</b> The Krasnals
SZTUKI WIZUALNE: Karol RadziszewskiTadeusz Późniak/Polityka <b>SZTUKI WIZUALNE:</b> Karol Radziszewski
SZTUKI WIZUALNE: Anna KonikTadeusz Późniak/Polityka <b>SZTUKI WIZUALNE:</b> Anna Konik
MUZYKA POWAŻNA: Marcin ZdunikLeszek Zych/Polityka <b>MUZYKA POWAŻNA:</b> Marcin Zdunik
MUZYKA ROZRYWKOWA: Gaba KulkaTadeusz Późniak/Polityka <b>MUZYKA ROZRYWKOWA:</b> Gaba Kulka
MUZYKA ROZRYWKOWA: L.U.C.Tadeusz Późniak/Polityka <b>MUZYKA ROZRYWKOWA:</b> L.U.C.
MUZYKA ROZRYWKOWA: PustkiTadeusz Późniak/Polityka <b>MUZYKA ROZRYWKOWA:</b> Pustki

Film

Marcin Koszałka 

Reżyser filmów dokumentalnych i operator filmowy, autor zdjęć do „Rewersu” w reż. Borysa Lankosza. Jako twórca ekshibicjonistycznych dokumentów porusza i niepokoi. Jako operator jest genialny. Nie podporządkowuje filmu własnym wizjom i koncepcjom. Współtworzy obrazami klimat opowiadanych historii.

Borys Lankosz 

Zadebiutował w fabule filmem „Rewers”, który przyniósł mu główną nagrodę na festiwalu w Gdyni. Robiąc „Rewers” – arcyprzewrotny, formalnie dopieszczony film o przeklętym polskim losie – debiutujący Lankosz przetarł szlaki wielu swoim kolegom filmowcom. Lankosz to nie „nowy Wajda”, czy „nowy Kawalerowicz”, mówi bowiem innym, swoim głosem. Jak silnym – okaże się za kilka lat. Na razie wygląda mi na debiut dekady.

Xawery Żuławski 

Reżyser „Wojny polsko-ruskiej” według książki Doroty Masłowskiej. Niezwykłe na polskim gruncie połączenie wyrafinowania i popu. Żuławski znalazł filmowy odpowiednik przedrzeźniającego języka Masłowskiej. Zwodzi widza swoistym wdziękiem zdegradowanej, dresiarskiej popkultury, a równocześnie okrutnie ją parodiuje. Zgodnie ze starą regułą obiecujący debiutanci nie dają sobie rady z drugim filmem.

***

Teatr

Michał Borczuch 

Reżyser teatralny, związany ze Starym Teatrem w Krakowie oraz scenami warszawskimi: Dramatycznym i TR Warszawa. Borczuch tworzy teatr zarazem ironiczny i bardzo osobisty, konfesyjny i prowokujący, niedbały i żarliwy; z roku na rok sięga po coraz trudniejsze tematy i nie boi się patosu, kiczu, niezgrabności trudnych do uniknięcia przy ich artykułowaniu. 

Sandra Korzeniak 

Aktorka, największe kreacje stworzyła w spektaklach Krystiana Lupy (m.in. Marilyn Monroe w „Persona. Tryptyk”). Swoim skrajnym oddaniem w roli Marilyn Monroe sprawiła, że kategorie fałszu i prawdy aktorskiej znaczą już dziś zupełnie coś innego niż jeszcze rok temu. Kreacja, która powstaje z przekroczenia prywatności, a jednak pozostaje teatrem. Wielkim teatrem angażującym widza na wszystkich poziomach emocji i wrażliwości.

Barbara Wysocka 

Aktorka i reżyserka. Związana ze Starym Teatrem w Krakowie, pracująca także w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i Operze Narodowej w Warszawie. Teatralny człowiek renesansu. Znakomita aktorka, doceniana reżyserka, która bywa też scenografką oraz autorką wideoprojekcji i opracowań muzycznych. Na każdym z pól swojej działalności wyróżnia się niezwykłym profesjonalizmem, dbałością o detal.

***

Sztuki wizualne

The Krasnals 

Tajemnicza grupa, która krytykuje praktycznie wszystkie obszary naszego art-worldu. Nominacja za dość udaną próbę przekłucia wszechobecnego balona,  pełnego pseudokrytycznego bełkotu. Za konsekwentne komentowanie rzeczywistości społeczno-politycznej i krytykę układów towarzysko - artystycznych.

Karol Radziszewski 

Malarz, performer, w 2009 r. wystąpił w nowej roli – kuratora wystawy w warszawskiej Zachęcie zatytułowanej „Siusiu w torcik”. Likwiduje polskie tabu na temat bycia gejem. W tym roku przygotował znakomitą wystawę w Zachęcie. Prowokacyjną, miejscami antypatyczną, ale nowatorską. Jest artystą wciąż szukającym nowych wrażeń, tożsamości w sztuce, wolności w życiu, niezależności w kontekstach społecznych i egzystencjalnych.

Anna Konik 

Autorka instalacji, rzeźb, performance’ów, fotografii, ale przede wszystkim – wideo-instalacji. Jej prace wyróżniają się dojrzałością i odwagą poruszania niepopularnych tematów – ludzi wykluczonych, starych, samotnych, zdziwaczałych. W 2000 r. ukończyła studia na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP w klasie prof. Grzegorza Kowalskiego.

***

Muzyka poważna

Krzysztof Urbański 

Dyrygent, współpracuje regularnie z czołowymi polskimi orkiestrami, a także z zespołami z Europy i USA. Jego charyzma za pulpitem i przekonujące wizje interpretacyjne są coraz częściej doceniane na świecie. Jesienią odbył się jego debiut w Japonii, a wiosną po raz pierwszy będzie dyrygował w USA.

Barbara Wysocka 

Podwójna nominacja (patrz: teatr), jej ostatnim dziełem jest „Zagłada domu Usherów” Philipa Glassa. Udowodniła, że muzyka nie musi reżysera ograniczać, partytura nie jest dramaturgicznym więzieniem.

Marcin Zdunik 

Wiolonczelista, student warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina. Stypendysta fundacji Pro Polonia Society i Mozart Gesellschaft Dortmund. Młody wiolonczelista o fenomenalnej wrażliwości, wyobraźni muzycznej i możliwościach technicznych.

***

Muzyka rozrywkowa

Gaba (Gabriela) Kulka 

Pianistka, wokalistka. W 2009 r. wydała dwie płyty „Hat, Rabbit” i (wspólnie z Konradem Kuczem) „Sleepwalk”. Odwaga, szczerość i otwartość artystyczna Gaby chwytają za serce nie tylko fanów muzycznej alternatywy.

L.U.C. (Łukasz Rostkowski) 

Muzyk, producent. Jego ostatnie dzieło to album „39/89 Zrozumieć Polskę”. Konsekwentny i nieprzeciętny. Bez oglądania się na mody podąża drogą muzycznych eksperymentów i twórczych poszukiwań. Od lat współpracuje z czołowymi polskimi muzykami, mimo że, jak sam mówi, nie gra na żadnym instrumencie.

Pustki 

Zespół lokowany w kręgu rockowej alternatywy, wydał cztery płyty, ostatnia to „Kalambury”. Stworzyli własne nowofalowe brzmienie o wielkiej dynamice i sile uderzenia. Grupa niezwykle sprawna muzycznie, a jednocześnie imponująca wysokim poziomem tekstów – zarówno własnych, jak i tych z dorobku polskiej klasyki.

***

Literatura

Agnieszka Drotkiewicz 

W 2009 r. opublikowała powieść „Teraz” oraz (jako współautorka) zbiór rozmów „Teoria trutnia i inne”. Życie warszawskiej „dziewczyny od liter”, biedującej „na kabackim wertepie”, staje się dla czytelnika losem bohatera naszych czasów. W 2006 r. otrzymała stypendium Willi Decjusza w Krakowie, w 2009 r. Literarische Colloquium w Berlinie.

Jacek Dukaj 

Pięciokrotny laureat nagrody im. Janusza A. Zajdla, m.in. za „Lód”. W 2009 r. opublikował powieść „Wroniec”. Żadna kariera literacka nie rozwija się tak pięknie i tak czysto. To, że Dukaj stał się gwiazdą ciągle jeszcze młodej literatury, zawdzięcza wyłącznie sobie. Zadebiutował w 1989 r. na łamach miesięcznika „Fantastyka” opowiadaniem „Złota galera”, napisanym, gdy miał 14 lat.

Piotr Paziński 

Wydana w 2009 r. powieść „Pensjonat” jest jego debiutem literackim. Paziński przywrócił nadzieję, że nasze pokolenie nie straciło do reszty pamięci – czy też, mówiąc inaczej: że nasza pamięć nie zmieniła się w stos wytartych klisz. W latach 1992–1997 był dziennikarzem działu zagranicznego „Gazety Wyborczej”. Od 2000 r. jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Midrasz”. „Pensjonat” to jego debiut literacki.

***

Ponadto zgłoszeni zostali

W artykule omawiającym nominacje do Paszportów „Polityki” w kategorii: literatura [„Polityka” 51/52] pominięte zostały nazwiska: Piotra Milewskiego, autora książki „Szkice glanem”, i Grzegorza Kwiatkowskiego, autora tomu poezji „Eine Kleine Todesmusik”. Obaj dostali po jednym głosie i powinni się znaleźć w rubryce „Ponadto zgłoszeni zostali”. Za błąd bardzo przepraszamy.

 

Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną