Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Kultura

Teatr

Teatr: autorskie podsumowanie 2015 r.

„Śmierć i dziewczyna” z Teatru Polskiego we Wrocławiu, najgłośniejszy spektakl roku „Śmierć i dziewczyna” z Teatru Polskiego we Wrocławiu, najgłośniejszy spektakl roku materiały prasowe
Dla teatru to kolejny rok pod znakiem skandali na tle obyczajowym. Na szczęście nie tylko.

1. Śmierć i dziewczyna, reż. Ewelina Marciniak, Teatr Polski we Wrocławiu. Najgłośniejszy, dzięki parze aktorów porno z Czech i ministrowi kultury z Polski, spektakl roku. Oraz najbardziej wymodlony. Przed teatrem trwały modły w intencji niedopuszczenia do premiery, zaś w środku – by przedstawienie było sensowne i udane. Wysłuchani zostali ci drudzy.

2. Nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu!, reż. Monika Strzępka, Stary Teatr w Krakowie. Widowiskowa kumulacja polskich strachów, lęków, frustracji i narastającej furii. Z modlitwą na finał, tym razem na scenie i w wykonaniu aktorów.

3. Ewelina płacze, reż. Anna Karasińska, TR Warszawa. Aktorzy TR grający statystów grających tychże aktorów TR, czyli bezpretensjonalnie i inteligentnie o tym, co dziś znaczy bycie sobą.

4. Wróg ludu, reż. Jan Klata, Stary Teatr w Krakowie. O wrogach ludu – rzekomych, jak uchodźcy, i rzeczywistych, jak smog czy, jeszcze bardziej, konformizm.

5. Lilla Weneda, reż. Michał Zadara, Teatr Powszechny w Warszawie. Dwa plemiona z różnymi systemami wartości, podbój, partyzanci, przepowiednie i zemsta, czyli Słowacki i Zadara u prapoczątków dzisiejszej Polski. W estetyce horroru gore.

6. Dybuk, reż. Maja Kleczewska, Teatr Żydowski w Warszawie. „Dziady” kultury jidysz w przejmującej inscenizacji na jubileusz 65-lecia Teatru Żydowskiego.

7. Faraon, reż. Adam Nalepa, Teatr Wybrzeże w Gdańsku. Młody faraon kontra kapłani, a w tle walki stronnictw, przebiegli lobbyści, podchody dyplomatyczne i nieczyste zagrania. Bolesław Prus jak George R. R. Martin.

8. Kordian, reż. Jan Englert, Teatr Narodowy w Warszawie. Polska alternatywa: brawura albo konformizm sportretowana w monumentalnym widowisku na 250-lecie Teatru Narodowego i teatru publicznego w Polsce.

9. Klęski w dziejach miasta, reż. Weronika Szczawińska, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Oniryczne, zabawne i niepozbawione siły krytycznej oratorium o Kaliszu i każdym innym mieście. Wszak „Gdziekolwiek jesteś, jesteś w Kaliszmarze”. Prorocze.

10. Mamma Mia!, reż. Wojciech Kępczyński, Teatr Roma w Warszawie. Dla jednych wycieczka, dla drugich ucieczka na rajską wyspę wypełnioną nieśmiertelnymi hitami zespołu Abba. W finale tańczą nawet najbardziej oporni widzowie.

Polityka 51/52.2015 (3040) z dnia 15.12.2015; Afisz. Premiery; s. 119
Oryginalny tytuł tekstu: "Teatr"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Łomot, wrzaski i deskorolkowcy. Czasem pijani. Hałas może zrujnować życie

Hałas z plenerowych obiektów sportowych może zrujnować życie ludzi mieszkających obok. Sprawom sądowym, kończącym się likwidacją boiska czy skateparku, mogłaby zapobiec wcześniejsza analiza akustyczna planowanych inwestycji.

Agnieszka Kantaruk
23.04.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną