Równo dwa lata temu, 4 października 2014 roku, pięć słynnych zespołów baletowych: The Royal Ballet z Londynu, Australian Ballet, moskiewski Balet Bolszoj, National Ballet of Canada oraz San Francisco Ballet ustanowiło World Ballet Day.
W tym roku do obchodów Światowego Dnia Baletu przyłączył się kierowany przez Krzysztofa Pastora Polski Balet Narodowy. Już od kilku dni tancerka zespołu Aneta Wira-Ostaszyk publikuje na Instagramie PBN zdjęcia oraz krótkie materiały wideo ukazujące kulisy pracy tancerzy, a dzisiaj o 12.45 rozpocznie się transmisja zza kulis, którą poprowadzi – na cały świat – solista PBN Robin Kent.
Artysta przeprowadzi wywiady m.in. z pierwszymi solistami PBN: Yuką Ebiharą i Dawidem Trzensimiechem, a także oprowadzi po wnętrzach Teatru Wielkiego-Opery Narodowej. Będzie też można na żywo obejrzeć fragment próby do baletu „Bajadera”, który aktualnie znajduje się na afiszu TW-ON.
W święcie baletu uczestniczy również Teatr Wielki w Łodzi. Zespół baletowy, kierowany przez Dominika Muśko otworzył dzisiaj dla publiczności salę baletową i zaprosił na próby „Kopciuszka” i spektaklu „Święto wiosny/Krzesany”.
Słowo balet pochodzi z włoskiego słowa ballare, co znaczy tańczyć. Historia sztuki baletu sięga XIII i XIV w., kiedy we Włoszech tańcom towarzyszyły pieśni zwane ballate. Wraz z rozwojem kultury zamożnych włoskich rodzin patrycjuszowskich tańce przybierały coraz bardziej skomplikowane formy tańców figurowych. Ich treścią były z reguły miłosne zaloty. A kiedy pochodząca z Florencji Katarzyna Medycejska (1519–1589) poślubiła króla francuskiego Henryka II (1519–1559), włoscy baletmistrzowie na stałe zagościli na paryskim dworze i rozpowszechnili sztukę komponowania tańców – balli, w zdrobnieniu zwanych balletti.
Spektakle nierzadko służyły celom politycznym. Chociażby tematem widowiska z 1572 r. „Obrona raju” – „Défense du paradis” były walki religijne katolików z protestantami, zaś w 1573 r. na cześć posłów polskich przybyłych po Henryka III Walezjusza (1551–1589) odbyło się przedstawienie „Balet dla Ambasadorów Polskich” – „Ballet aux Ambassadeurs Polonais”. Za historyczną datę narodzin baletu dworskiego uważa się 15 października 1581 r. Wtedy w Hotelu de Bourbon w Luwrze wystawiony został „Ballet Comique de la Reine” – „Balet Komiczny Królowej”, skomponowany przez nadwornego skrzypka Katarzyny Medycejskiej Baldassarino da Belgiojoso (Balthasare de Beaujoyeux). Treścią baletu była opowieść o homerowskiej czarodziejce Cyrce, uprowadzającej do niewoli zaklęte jej czarami postacie z mitologii greckiej.
Z czasem Francuzi włoskie balletto zamienili na francuskie le ballet i odtąd słowo to przypisane było wielkim widowiskom organizowanym na dworach europejskich, a od końca XVII wieku na scenach teatralnych.