Czego oczywiście nie zrobią – wiadomo, politycy. „Ucho prezesa” w tym w zasadzie spokojnym i momentami nawet pełnym zadumy odcinku (spotkanie z duchownym) pokazuje, jak głębokie, fundamentalne podziały rozrywają rodzimą scenę polityczną. Bo co z tego, że święta w teorii partie szanują, posłowie i posłanki lubią wtedy mówić o miłości i szacunku, wartościach rodzinnych i przebaczeniu, skoro z tych ciepłych i milusich słówek lepią tylko puste frazesy, pod powierzchnią zaś nigdy nie wybaczają i nigdy nikomu niczego nie zapominają. I nawet pomiędzy potencjalnymi sojusznikami rosną mury, bo jeden drugiego zawsze będzie podejrzewał, każdy zaś z nich gra nie o zwycięstwo, a porażkę drugiego.
Dlatego próba pojednania, szlachetnie zainicjowana przez panią prezydentową, która postanowiła zorganizować wigilię w Pałacu Prezydenckim dla szefów największych wszystkich sił politycznych, musiała spełznąć na niczym. Zamiast więc scen z opłatkiem odcinek zapełniają zakulisowe rozmowy Ryśka, Grześka i Prezesa o tym, czy iść, czy nie iść, przy czym finał jest od początku łatwy do przewidzenia.
„Ucho prezesa” mniej zabawne
I dziwny to odcinek „Ucha…”, bo chyba w zamierzeniu mniej zabawny niż pozostałe. Owszem, nieco humoru jest, choćby w samych kreacjach (jak zawsze świetny Lesław Żurek jako Rysio), czy w scenie ubierania choinki przez Płaszczaka, niemniej dominuje refleksja, zwłaszcza w finale.
Finale, który jednocześnie jest finałem tego sezonu serialu. Choć nie do końca, bo tak jak poprzednio, i tym razem mowa o zakończeniu sezonu w otwartych, darmowych źródłach, tymczasem w drugiej połowie grudnia Showmax pokaże jeszcze dwa epizody specjalne. I to dopiero będzie pełne zamknięcie drugiej, całkiem udanej serii „Ucha prezesa”.