Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Film

Dyzma na kółkach

Recenzja filmu: „Strategia mistrza”, reż. Stephen Frears

Ben Foster jako Lance Armstrong. Sam kolarz w swojej roli wolałby widzieć (co wiemy z filmu) Matta Damona. Ben Foster jako Lance Armstrong. Sam kolarz w swojej roli wolałby widzieć (co wiemy z filmu) Matta Damona. Monolith Films / materiały prasowe
Autor odsłania kulisy kolarskiego biznesu, porównując go do kiepskiego teatru albo cyrku.

Co skłoniło reżysera tej klasy co Brytyjczyk Stephen Frears (m.in. „Tajemnica Filomeny”, „Królowa”) do zajęcia się upadkiem legendy siedmiokrotnego zwycięzcy Tour de France? Paradoksalnie nie samo oszustwo nagłaśniane przez media, tylko jego mechanizm. Lance Armstrong nie posiadał odpowiednich warunków fizycznych, by zostać czempionem. Pojemność jego płuc była zbyt niska, by z silniejszymi rywalami wygrywać na górskich etapach. Ponadto był zarozumiały, przesadnie ambitny, a pokonanie choroby nowotworowej nauczyło go, że porażek należy unikać wszelkimi sposobami. „Strategia mistrza” nie próbuje nawet bronić zdyskwalifikowanego dożywotnio kolarza, któremu w atmosferze skandalu odebrano wszystkie tytuły. Owszem, widzimy, jak prowadzi działalność charytatywną, pomaga ciężko chorym na raka, miło się uśmiecha, lecz w głębi duszy pozostaje socjopatą. Łże, szantażuje, korumpuje i na potęgę faszeruje siebie i drużynę środkami dopingującymi, świetnie się przy tym bawiąc.

Najciekawsze są szczegóły. Transfuzje krwi, wstrzykiwanie EPO i kortyzonu w trakcie zawodów, przechytrzanie kontroli antydopingowych, bezczelne granie na nosie opinii publicznej. Filmowy portret Armstronga nie jest dokumentem. Uwaga twórców koncentruje się na spirali kłamstw, reklamowanej jako autentyczny sportowy fenomen, spełnienie amerykańskiego snu, w który wszyscy chcą wierzyć. Manipulacje są tak gigantyczne, że aż groteskowe. Wyglądają na szkicowaną grubą kreską satyrę w stylu „Kariery Nikodema Dyzmy”, chociaż wszystko zostało oparte na faktach.

Frears odsłania kulisy kolarskiego biznesu, porównując go do kiepskiego teatru albo cyrku. Frustracja i paranoja sportowców stanowią trampolinę do robienia przez nich wielkich pieniędzy i zdobywania sławy. Problem w tym, że amoralna gra, prowadzona na niewyobrażalną skalę także przez trenerów, lekarzy i działaczy, pozbawia resztek złudzeń o czystości intencji wyczynowego sportu w ogóle. Słusznie?

Strategia mistrza, reż. Stephen Frears, prod. Francja, Wielka Brytania, 103 min

Polityka 44.2015 (3033) z dnia 27.10.2015; Afisz. Premiery; s. 74
Oryginalny tytuł tekstu: "Dyzma na kółkach"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną