Jesteśmy jadalni
Recenzja książki: Nicola Davies, "Robale, czyli co nas zżera"
Co nas zżera? Zazdrość – mógłby ktoś powiedzieć. Ale najbardziej dosłownie – zżerają nas robale. I to jeszcze za życia. Żeby się o tym przekonać, wystarczy wziąć do rąk nową książkę Nicoli Davies. Jej pierwsza rzecz, „Kupa”, wywołała w Polsce dyskusję na temat kondycji książki dziecięcej. Ten nietypowy przewodnik zyskał w niektórych kręgach status książki kultowej. Szanse na zdobycie nie mniejszej rzeszy wyznawców mają także „Robale”, fascynujący przegląd pasożytów dnia codziennego. Jak opisuje księga – istnieje przeszło czterysta trzydzieści gatunków pasożytów, które mogą żyć na ciele człowieka lub w jego przytulnym wnętrzu. Książka jest aż ciężka od pcheł, wszy, tasiemców i pijawek.
Podobnie jak „Kupa” – „Robale” są książką dowcipną, w przystępny sposób sprzedającą cenną wiedzę o naszych najbliższych sąsiadach. Zabawne rysunki Neala Laytona i dialogi w dymkach wypogadzają ten pozornie tylko ponury mikrokosmos. – Martwy naskórek i łój! Delicje! – zachwyca się roztocz żyjący na ludzkich włosach. Chociaż zapewne myśl, że jesteśmy jadalni, nie jest specjalnie przyjemna, to może teraz zaczniemy się w tej nowej sytuacji jakoś rozsądniej odnajdywać. Choćby na poziomie języka – zastanowimy się następnym razem, miotając epitetami: ty gnido, pijawko, ty wszawa miernoto! Obiadowi nie wypada aż tak się unosić.
Nicola Davies, Robale, czyli co nas zżera, Ilustracje Neal Dayton, przeł. Jadwiga Jędrys, Wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2008, s. 62