Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Muzyka

Nie stracił zębów

Recenzja płyty: Swans, "The Seer"

materiały prasowe
Pod względem intensywności doznań w skali 0–10 muzyka Swans to 11.

Wiedzą o tym ci, którzy widzieli ostatni koncert na Off Festivalu, kiedy to Michael Gira ze swoim piekielnie głośnym składem nie zamierzał zejść ze sceny, wprawiając jednych w ekstazę, innych w konsternację. Wiedzą to również ci, którzy śledzili zespół od jego nihilistycznych i ponurych prapoczątków, przez wciąż surową, skupioną na potędze religii słynną płytę „Children of God”, po późniejsze nawiązania do folku. Gira wskrzesił zespół po latach, a ten nowy album przynosi sporo nawiązań do starych płyt – włącznie z uzębieniem lidera wykorzystanym na okładce, podobnie jak 30 lat temu na pierwszym albumie. „The Seer” to przedsięwzięcie pełne rozmachu – wraca tu dawna wokalistka Jarboe, gościnnie pojawia się Karen O (Yeah Yeah Yeahs), członkowie grup Low, Akron/Family i Mercury Rev.

Utwór tytułowy trwa ponad 30 minut, a dwugodzinna całość ma stosowną, kosmiczną wręcz skalę, choć opiera się wciąż na tych samych prostych środkach muzycznych co niegdyś, pojedynczych akordach przesterowanych gitar i mocnej warstwie rytmicznej. Mocne przeżycie i z pewnością jedna z najlepszych płyt roku.

Swans, The Seer, Young God Records

Polityka 37.2012 (2874) z dnia 12.09.2012; Afisz. Premiery; s. 73
Oryginalny tytuł tekstu: "Nie stracił zębów"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną