Powtórka z Mykietyna
Recenzja płyty: Anna Stempin-Jasnowska, Agata Zubel, Polska Orkiestra Radiowa, Szymon Bywalec, „Mykietyn, Piano (solo, duo, with orchestra)”
Paweł Mykietyn dziś już komponuje w innym stylu, ale warto przypominać jego wcześniejszy okres twórczości, z końcówki XX w. To utwory wartościowe, niektóre nawet wybitne („Sonety Szekspira”), poza tym można w nich prześledzić korzenie jego tak cenionej muzyki teatralnej, ponieważ te postmodernistyczne dzieła, pisane wówczas, gdy młody kompozytor znajdował się pod znaczącym wpływem muzyki Pawła Szymańskiego, są na swój sposób bardzo teatralne. Istotnym aktorem tego teatru jest fortepian, a w pianistce z Katowic Annie Stempin-Jasnowskiej Mykietyn zyskał kolejną propagatorkę jego dzieł. Nie jest to może wykonawstwo tak żywiołowe jak Macieja Grzybowskiego, za to bardzo zdyscyplinowane, szukające prostoty, nie efektu. To również dobra droga, bo muzyka Mykietyna jest efektowna sama w sobie. Trochę tylko brakuje wyrazistości w „Sonetach Szekspira”, w kontraście z ekspresyjną Agatą Zubel. Interesujące natomiast jest wykonanie Czterech preludiów, „Epifory” na fortepian i taśmę z 1996 r. oraz prawie niegrywanego Koncertu na fortepian i orkiestrę – dwa ostatnie utwory ukazują się w nagraniu płytowym po raz pierwszy.
Anna Stempin-Jasnowska, Agata Zubel, Polska Orkiestra Radiowa, Szymon Bywalec, Mykietyn, Piano (solo, duo, with orchestra), CD Accord