Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Muzyka

Album mroku

Recenzja płyty: Nick Cave and the Bad Seeds, „Skeleton Tree”

materiały prasowe
To nie płyta, to kawałek życia. Przekonywał o tym film „One More Time with Feeling”, który Nick Cave zaprezentował na całym świecie jednego wieczoru – w przeddzień premiery.

Australijski muzyk, celujący w posępnych odmianach rocka, a później twórczości balladowej, pokazywał się już w filmie („20 000 dni na Ziemi”), ale była to autoprezentacja, a nie – jak tu – wiwisekcja. Teraz odsłonił się jako bezradny ojciec, który rok temu stracił syna, i próbując poradzić sobie ze stratą, zastanawia się, czy można ją przekuć w sztukę. Bo jak ktoś, kto i bez tego operował w mrocznych rejonach ludzkiej psychiki, ma zareagować w takiej chwili? Album „Skeleton Tree”, którego powstawanie widzimy w filmie, sugeruje, że odpowiedzią jest otwarcie się na innych – śpiewający drżącym głosem Cave jest tu prowadzony za rękę przez jego stałego muzycznego kompana Warrena Ellisa. Decydują się na niedoskonałość, rozpływające się rytmicznie utwory, improwizację, poruszający rodzaj błądzenia z przejściem na jasną stronę na końcu, w utworze tytułowym, najbardziej przypominającym resztę repertuaru Cave’a. Jako człowiek wyszedł z tego może pogruchotany, ale jako artysta po norwidowsku „zmierzył swojego kształt modelu” i tylko się wzmocnił.

Nick Cave and the Bad Seeds, Skeleton Tree, Bad Seed Ltd.

Polityka 39.2016 (3078) z dnia 20.09.2016; Afisz. Premiery; s. 75
Oryginalny tytuł tekstu: "Album mroku"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną