Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Muzyka

Srebrny jazz

Recenzja płyty: Horace Silver, "Song For My Father"

Kliknij i przejdź na stronę kolekcji Kliknij i przejdź na stronę kolekcji
Płyta jednej ze sztandarowych postaci Blue Note
Jakże mogłoby w serii płyt przypominających dorobek wytwórni Blue Note zabraknąć jednej ze sztandarowych postaci z nią związanych – Horace’a Silvera! Nagrał on dla tej firmy ponad 40 płyt w latach 1952–1979 r., a ich stylistyka ściśle pasuje do tej, którą zwykliśmy z Blue Note kojarzyć: to hard bop w czystym wydaniu, choć o korzeniach różnych proweniencji. Co więcej, to z grą zespołów Silvera po raz pierwszy, jeszcze w latach 50., skojarzono tak popularne dziś określenie „funky”.

Horace Silver naprawdę nazywał się Ward Martin Tavares Silva. Urodził się w 1928 r. z matki Amerykanki (pochodzenia półirlandzkiego i półafrykańskiego) i ojca o korzeniach portugalskich, urodzonego na wyspie Maio, części kolonii Capo Verde (Zielonego Przylądka). Na pewno ta kombinacja miała niemały wpływ na upodobania muzyka. Jednak jego fascynacje na tym się nie kończą – niemały wpływ wywarły nań także latynoskie klimaty.

Zaczynał jako saksofonista, ale przerzucił się na fortepian. W 1952 r. stał się z Artem Blakeyem współzałożycielem The Jazz Messengers i z początku szefował zespołowi, który wówczas nosił nazwę Horace Silver and The Messengers. Po dwóch latach Silver rozstał się z Blakeyem; odtąd grywał najczęściej w kwintetach o różnych konfiguracjach (w których skład wchodziły inne wielkie gwiazdy, jak Joe Henderson czy bracia Breckerowie), ale także z większymi zespołami. Na swych ścieżkach koncertowych nigdy nie dotarł do Polski, ale wywarł wpływ m.in. na takich polskich muzyków, jak Krzysztof Komeda, Andrzej Trzaskowski, Zbigniew Namysłowski, Andrzej Kurylewicz.

Płyta „Song For My Father” została nagrana w połowie lat 60. Na wersji oryginalnej znalazły się utwory z 1963 i 1964 r., na płycie CD znajduje się też parę pozycji nagranych w 1964 r. W części utworów (tytułowa „Song For My Father”, „The Natives Are Restless Tonight”, „Que Pasa” i „The Kicker”) z Silverem występują trębacz Carmell Jones, saksofonista Joe Henderson, basista Teddy Smith i perkusista Roger Humphries, a w pozostałych – trębacz Blue Mitchell, saksofonista Junior Cook, basista Gene Taylor i perkusista Roy Brooks. Swoisty hołd dla ojca Silver (jego autorstwa są prawie wszystkie kompozycje) zawarł w stylistyce latynoamerykańskiej, opartej na kołyszącym rytmie bossa novy, choć nie tylko, bo np. „Calcutta Cutie” zawiera aluzje do hinduskich klimatów (głównie w warstwie perkusyjnej). A blues jest podstawą całości.

Horace Silver, Song For My Father 


Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną