Tytuł Kreatora Kultury otrzymał w tym roku Tadeusz Różewicz – w podziękowaniu za lekcję przenikliwego patrzenia na rzeczywistość i język, którym ją opisujemy. Za wysokie wymagania stawiane czytelnikom. Za pytania, które włączyły polską literaturę i teatr w europejską debatę o najważniejszych doświadczeniach współczesnego człowieka.
Tadeusz Różewicz urodził się w 1921 r. w Radomsku. Jego twórczość to „poezja szoku i bólu. Weszła ona tak głęboko w krwiobieg polskiego myślenia, że jej wpływu nie da się pokazać w pełni, tropiąc prace krytyczne, komentarze i deklaracje wprost. Różewicz jest niemal oczywisty. Jego wiersze muszą pojawiać się w szkolnych podręcznikach i antologiach” – pisała w POLITYCE krytyczka literacka Anna Nasiłowska.
„Formuła poetycka Różewicza była najbardziej wyrazistą odpowiedzią na wstrząs moralny II wojny światowej. Po Różewiczu pamięć nie jest sprawą deklaracji wprost, świadczy o niej zachwianie estetyki piękna, surowy wers, poetyka stwierdzeń. Toteż wpływ Różewicza na całą polską powojenną poezję trwa, mimo przemian stylu, wejścia dużo młodszych pokoleń, przesunięć tematycznych i oddalenia się w czasie doświadczenia II wojny. To już nie chodzi o wojnę, ale o życie na ziemi spustoszonej przez kolejne kataklizmy, odartej z mitu, na której poczucie bezpieczeństwa zostało trwale zaburzone – kontynuuje Nasiłowska. – Różewicz umieścił polską poezję w centrum europejskiej dyskusji o szansach humanizmu".