Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Paszporty POLITYKI

Michał Borczuch

Teatr 2012. Nominowany Michał Borczuch

Michał Borczuch Michał Borczuch Paweł Ulatowski
Za wrażliwość, która pozwala mu stwarzać teatralne światy niezwykłe, nieoczywiste, zaskakujące, ale zawsze bardzo osobiste, a także za unikatową metodę pracy z aktorem, która owocuje kreacjami na granicy błazeństwa i dotkliwego obnażenia.
Rafał Kosowski, Krzysztof Zarzecki i Małgorzata Białek w „Królowej Śniegu”.Bartłomiej Sowa / archiwum Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu/materiały prasowe Rafał Kosowski, Krzysztof Zarzecki i Małgorzata Białek w „Królowej Śniegu”.

wideo

Fragment spektaklu „Królowa Śniegu” w reż. Michała Borczucha.

Ur. w 1979 r. w Krakowie, reżyser, absolwent Wydziału Grafiki ASP w Krakowie i Wydziału Reżyserii krakowskiej PWST. Większość swoich spektakli zrealizował w Starym Teatrze w Krakowie: „Wielkiego człowieka do małych interesów” Aleksandra Fredry, „Ciemno wszędzie” Pawła Sali, „Lulu” Franka Wedekinda, „Wertera” według powieści J.W. Goethego czy niedawną premierę – „Brand. Miasto. Wybrani” według Ibsena. W warszawskim Teatrze Dramatycznym wystawił „Leonce’a i Lenę” Georga Büchnera, w TR Warszawa – „Portret Doriana Graya” Oscara Wilde’a i „Metafizykę dwugłowego cielęcia” Witkacego, we wrocławskim Polskim – inspirowany myślą Freuda spektakl „Hans, Dora i Wilk”. Jego najnowszą produkcją jest wystawiona w ujeżdżalni Stada Ogierów Książ w Wałbrzychu „Królowa Śniegu”, z akcją toczącą się w stacji badawczej na Antarktydzie.

*

Nominujący o Michale Borczuchu:

Nominacja za wrażliwość, która pozwala mu stwarzać teatralne światy niezwykłe, nieoczywiste, zaskakujące, ale zawsze bardzo osobiste, a także za unikatową metodę pracy z aktorem, która owocuje jedynymi w swoim rodzaju kreacjami na granicy błazeństwa i dotkliwego obnażenia.

Anna R. Burzyńska

Od lat konsekwentnie tworzy teatr osobny, sytuujący się na obrzeżach głównych nurtów i tematów polskiego życia teatralnego. Niezaangażowanie jego teatru ma wymiar ostrej wypowiedzi politycznej, a dzieciństwo jako temat najważniejszych spektakli staje się punktem operacyjnym wyostrzonego, wywrotowego spojrzenia na kulturę. Misterne, piękne, drapieżne i ciemne spektakle Borczucha, jak mało który teatr, wprawiają w zachwyt i wyprowadzają z równowagi.

Marcin Kościelniak

POWRÓT: Serwis Paszporty POLITYKI 2012

Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
O Polityce

Dzieje polskiej wsi. Zamów już dziś najnowszy Pomocnik Historyczny „Polityki”

Już 24 kwietnia trafi do sprzedaży najnowszy Pomocnik Historyczny „Dzieje polskiej wsi”.

Redakcja
16.04.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną