Marcel Łoziński jest reżyserem i dokumentalistą. Urodził się w 1940 r. w Paryżu. Ukończył studia na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej (1965), a następnie na Wydziale Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. W latach 1965–72 pracował w WFD jako inżynier dźwięku. W 1994 r. jego film „89 mm od Europy” był nominowany do Oscara, a od 1995 on sam jest członkiem Amerykańskiej Akademii Filmowej. Wykładał również we francuskiej szkole filmowej FEMIS.
Wielokrotnie zasiadał w jury różnych festiwali filmowych, m.in. Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, w XXXI Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie, a także w Kapitule Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury. Od 2002 r. jest wykładowcą w nowej szkole filmowej Andrzeja Wajdy.
Marcel Łoziński jest twórcą wielokrotnie nagradzanym na krajowych i międzynarodowych festiwalach. Otrzymał m.in. Nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie filmu dokumentalnego (1999), Złotego Gołębia za „Żeby nie bolało” (1998, Lipsk), nagrodę IFSS za „Wszystko może się przytrafić” (Oberhausen, 1995), Nagrodę Wielkiej Fundacji Kultury (1995), Prix Europa za „Las Katyński” (Reykjawik, 1991), nagrodę FIPRESCI za „Próbę mikrofonu (Kraków, 1981).
Otrzymał nagrodę TV Polonia „za sławienie Polski i Polskości”. Nagrodę tę otrzymali także m.in. Jerzy Giedroyc, Henryk Mikołaj Górecki, Krzysztof Kieślowski, Leszek Kołakowski, Robert Korzeniowski, Adam Małysz, Krzysztof Penederecki, Zbigniew Preisner, Wisława Szymborska, Andrzej Wajda iJan Nowak-Jeziorański.