Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Paszporty POLITYKI

Michał Staniszewski (Studio Plastic)

Kultura cyfrowa. Nominowany: Michał Staniszewski (Studio Plastic)

Michał Staniszewski (Studio Plastic) Michał Staniszewski (Studio Plastic) Leszek Zych / Polityka
Paweł Olszewski, nominując Michała Staniszewskiego do nagrody, podkreślał, że jako jeden z nielicznych twórców gier wideo na świecie potrafi łączyć odważne autorskie pomysły z działaniami na rynku komercyjnym.
Screen z gry „Bound”materiały prasowe Screen z gry „Bound”

wideo

Polityka

Od lat 90. współtworzy Studio Plastic o bardzo ciekawym rodowodzie, którym jest demoscena – społeczność artystyczna zajmująca się tworzeniem, jak sam zwraca uwagę, „cyfrowej sztuki czasu rzeczywistego”. Owe dema to tradycyjnie coś w rodzaju zaprogramowanego przedstawienia, performance’u multimedialnego, który odegrany zostaje na wirtualnej scenie komputera i jest zależny od możliwości, jakie daje konkretna maszyna.

Michał Staniszewski, urodzony w 1981 r., absolwent Wydziału Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego, jest z demosceną związany od niemal 20 lat. Ale wydana w 2016 r. gra „Bound”, za którą nominujemy go do Paszportu POLITYKI, pokazuje, że dziś działa w zupełnie innej skali niż kiedyś. Przygotowana z myślą o konsoli PlayStation 4 gra – o kobiecie, która wraca do wspomnień z dzieciństwa, przenosząc się zarazem w fantastyczny świat kolorów i tańca – chwalona była na całym świecie za walory wizualne.

Dziś Staniszewski wraz z grupą Plastic zajmuje się rozwijaniem technologii wirtualnej rzeczywistości na platformie Sony PlayStation. Paweł Olszewski, nominując Michała Staniszewskiego do nagrody, podkreślał, że jako jeden z nielicznych twórców gier wideo na świecie potrafi łączyć odważne autorskie pomysły z działaniami na rynku komercyjnym: „Jego gry ukazują się na konsolach PlayStation, czyli w samym środku mainstreamu. Mimo wsparcia produkcyjnego Sony, ciężko je jednak nazwać mainstreamowymi”. Michał Radomił Wiśniewski nominował tę grę za „poetyckie podejście i zbudowanie emocjonalnego przekazu”. Maria B. Garda doceniła też niebanalną, wielopłaszczyznową opowieść, której próżno szukać w grach głównego nurtu. Paweł Schreiber nominował Staniszewskiego za „udane połączenie estetyki demosceny, gry platformowej, sztuki modernistycznej i teatru tańca, a wszystko to w celu opowiedzenia skomplikowanej, niejednoznacznej historii o rozpadzie rodziny i próbie jej odbudowania”.

***

Oni nominowali:

Marek Czerniak (Fundacja Indie Games Polska), Marzena Falkowska (Altergranie), Mirosław Filiciak (Uniwersytet SWPS, „Pixel”), Maria B. Garda (Uniwersytet Łódzki), Piotr Marecki (Korporacja Ha!Art), Bartłomiej Nagórski (Gram.pl, Polygamia.pl), Paweł Olszewski (Polygamia.pl), Paweł Schreiber (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, „Pixel”), Jerzy Z. Szeja (Polskie Towarzystwo Badania Gier), Michał Radomił Wiśniewski („Pixel”, Dwutygodnik.com).

***

Ponadto zgłoszeni zostali:

Ahus, Mikołaj Kamiński (Sos Sosowski), Kissinger Twins (Kasia Kifert i Dawid Marcinkowski), Krakowski Park Technologiczny (festiwal Digital Dragons), Kacper Kwiatkowski i Grzegorz Mazur, Marcin Makaj, Michał Marcinkowski, MoaCube, Pangenerator (Barszczewski, Cybulski, Goliński, Koźniewski), Łukasz Podgórni, Yerzmyey.

Polityka 50.2016 (3089) z dnia 06.12.2016; Paszporty Polityki 2016; s. 96
Oryginalny tytuł tekstu: "Michał Staniszewski (Studio Plastic)"
Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną