Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Teatr

Precz z zoofilią

Recenzja spektaklu: „Halka”, reż. Paweł Passini

W drugiej obsadzie w roli Halki wystąpiła Monika Mych-Nowicka (z prawej) W drugiej obsadzie w roli Halki wystąpiła Monika Mych-Nowicka (z prawej) Katarzyna Zalewska / materiały prasowe
Punkty dwa, bo jednak śpiewacy starają się, choć z trudem dają radę przy karkołomnych tempach narzucanych przez Gabriela Chmurę.

Wszyscy uczyli się w szkole historii i może nawet z obrzydzeniem, ale czytywali lektury szkolne. Powinni zatem słyszeć o czymś takim jak nierówności społeczne, które przecież w pewnym zakresie istnieją i dziś. Jednak w operze kolejni reżyserzy próbują zrobić z widzów idiotów i wymyślać najbardziej karkołomne powody, by usprawiedliwić pozornie niezrozumiały problem, dlaczego Halka, dziewczyna z gminu, nie może wyjść za szlachcica Janusza. Paweł Passini wyostrzył ten kontrast maksymalnie: oto Halka wywodzi się ze świata zwierząt, a jak człowiek może ożenić się ze zwierzęciem? Choć w odróżnieniu od swych pobratymców – w oryginale górali, a w poznańskiej realizacji zwierząt czy też dzikusów w zwierzęcych kostiumach – nie ma ona rogów, jej suknia również ma elementy do zwierzęcości nawiązujące. Reżysera, który z operą nie miał dotąd do czynienia, nie obchodzi, jak można śpiewać w sukni ważącej 10 kg albo jak ma śpiewać Jontek obdarzony z prawego boku jednym, za to ogromnym i zakręconym rogiem? Jak mają być słyszalni soliści na scenie, gdy chór śpiewa z widowni? Jak ma się komukolwiek opłacać spektakl, w którym część widowni jest zajęta dla wykonawców?

Punkty dwa, bo jednak śpiewacy starają się, jak mogą (w pierwszej obsadzie Magdalena Molendowska jako Halka i Paweł Skałuba jako Jontek), choć z trudem dają radę przy karkołomnych tempach narzucanych przez Gabriela Chmurę. Partytura jest pocięta, a mazur z zakończenia I aktu przeniesiony na finał. Dlaczego jednak tańczący rzucają się ostatecznie za Halką w przepaść? Chyba z poczucia absurdu.

Stanisław Moniuszko, Halka, reż. Paweł Passini, Teatr Wielki w Poznaniu

Polityka 28.2015 (3017) z dnia 07.07.2015; Afisz. Premiery; s. 64
Oryginalny tytuł tekstu: "Precz z zoofilią"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną