Osoby czytające wydania polityki

„Polityka” - prezent, który cieszy cały rok.

Pierwszy miesiąc prenumeraty tylko 11,90 zł!

Subskrybuj
Teatr

My, Irokezi Europy

Recenzja spektaklu: „Wielki Fryderyk”, reż. Jan Klata

Jan Peszek w roli Fryderyka Wielkiego, po jego bokach stoją Michał Kaleta (biskup Ignacy Krasicki) i Piotr B. Dąbrowski (von Rohdich). Jan Peszek w roli Fryderyka Wielkiego, po jego bokach stoją Michał Kaleta (biskup Ignacy Krasicki) i Piotr B. Dąbrowski (von Rohdich). Marek Zakrzewski / PAP
Aktorstwo jest mocną stroną tego przedstawienia.

W poprzedniej premierze Klaty, kończącym jego dyrekcję w krakowskim Starym Teatrze „Weselu” Wyspiańskiego, chocholi taniec w popularnej wersji zombie trwał od pierwszej do ostatniej sceny. O polskiej niemocy jest też nowy spektakl reżysera. Nowaczyński, endek i pozytywista, akcję swojej „powieści dramatycznej” z 1910 r. umieścił tuż po I rozbiorze Rzeczpospolitej na dworze autora idei rozbiorów i twórcy potęgi Prus Fryderyka II, gdzie biskup Krasicki, ten od gorzkich fraszek, przybywa prosić o pieniądze. Spisany przez Nowaczyńskiego indeks polskich wad narodowych jest tyleż rozległy, co znany, powtarzany i po kolejnych pokoleniach Polaków spływający jak po kaczkach (choć wielokrotnie tu powtarzane porównanie Polaków do Irokezów jakoś dźwięczy w głowie).

Adolf Nowaczyński, Wielki Fryderyk, reż. Jan Klata, Teatr Polski w Poznaniu

Polityka 20.2018 (3160) z dnia 15.05.2018; Afisz. Premiery; s. 84
Oryginalny tytuł tekstu: "My, Irokezi Europy"
Reklama