1. Nowe siedziby Muzeum Sztuki w Łodzi i CSW Znaki Czasu w Toruniu. Nareszcie nowe, okazałe przestrzenie przystosowane do prezentacji współczesnej sztuki. Szczególnie Łódź ma teraz szanse wyrosnąć na ekspozycyjną potęgę. A stolica ciągle czeka na swoje muzeum sztuki nowoczesnej. I pewnie jeszcze długo poczeka.
2. Złote Lwy na Biennale Architektury dla Polski. Ogromny sukces Kobasa Laksy i Nicolasa Grosperre’a. Przez niektórych dyskredytowany, bo to impreza architektoniczna. Ale może właśnie tym bardziej cenny, że osiągnięty na poniekąd obcym gruncie. Świetny pomysł, przemyślana realizacja i w efekcie wielka niespodzianka.
3. Luc Tuymans w Zachęcie. Obszerna i ciekawie przygotowana (artysta wykonał m.in. duży obraz na ścianie galerii) wystawa jednaj z najjaśniej świecących gwiazd światowego malarstwa.
4. Mediation Biennale w Poznaniu. Bodaj jako jedyny kraj w Europie (nie wyłączając Albanii) nie mieliśmy dotychczas ważnej cyklicznej imprezy prezentującej współczesną sztukę. Tegoroczne poznańskie przedsięwzięcie pozwala żywić nadzieję, że to się wreszcie zmieni.
5. Efekt czerwonych oczu w CSW Zamek Ujazdowski. Starannie przygotowana prezentacja współczesnej polskiej fotografii. Od artystycznej po dokumentalną, od amatorskiej po komercyjną, od reklamowej po konceptualną. Kompetentna synteza tego co nowe, najciekawsze i najbardziej charakterystyczne.
6. Wyprawa w dwudziestolecie. Muzeum Narodowe w Warszawie. Jedyna muzealna i jedyna sięgająca w dalszą przeszłość wystawa w naszym zestawieniu. Oryginalnie pomyślane i z dużym rozmachem spotkanie ze sztuką, ale także kulturą, obyczajami, a nawet modą 20-lecia międzywojennego.
7. Republika bananowa. Ciekawa wystawa przypominająca niezależną polską sztukę czasów stanu wojennego, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu tzw. nowej ekspresji. Plus świetny pomysł, by ekspozycję powozić po różnych miastach Polski, od Wałbrzycha, przez Poznań, Toruń, Szczecin po Gdańsk.
8. Łódź Design. Druga edycja Międzynarodowego Festiwalu Designu. Znacznie ciekawsza od pierwszej i będąca na dobrej drodze do rangi poważnego wydarzenia międzynarodowego.
9. Przesypywanie czasu. Teresa Pągowska. Pierwsza po śmierci tej wybitnej malarki tak obszerna (dwie odsłony) prezentacja jej dorobku z lat 1962–2006. Kolejna udana monograficzna wystawa z panteonu gwiazd polskiej powojennej sztuki w stołecznej galerii aTAK.
10. Blogi o sztuce. Przybywa ich sporo, rośnie ich opiniotwórcza rola, a niektórzy założyciele szybko stają się gwiazdami rodzimego „art worldu”.