Brytyjczycy, którym z Unią Europejską nie po drodze, wygrali niewielką, ale znaczącą przewagą 52 do 48 proc. głosów. A zatem Brexit. Wcześniej zaś dymisja Davida Camerona, zawierucha w Europie i niepokój na giełdach. Referendum teoretycznie o niczym jeszcze nie przesądza, ale szanse, że parlamentarzyści postąpią wbrew woli ludu, wydają się niewielkie. Ot, siła demokracji. Bruksela już jest zresztą w gotowości, żeby otworzyć proces rozwodowy.
Brytyjczycy od dekad nie podejmowali tak ważnej, przesądzającej o przyszłości kraju (i kontynentu) decyzji – grzmieli obserwatorzy. Miało podziałać motywująco – i na niektórych podziałało. Ale nie wszyscy, rzecz jasna, poczuli ciężar odpowiedzialności. Trudno zresztą oczekiwać, że przeciętny obywatel będzie nad urną jeszcze ważył racje i bił się z myślami. Może zacznie teraz, post factum?
Łatwo w naszych czasach obnażyć słabość demokracji – wystarczy zajrzeć do Google. Ciekawe frazy wpisywali Brytyjczycy do przeglądarek tuż po zamknięciu lokali wyborczych. Najczęściej pytali: „Co to znaczy, że opuszcza się Unię Europejską?”. Do Wyspiarzy powoli widać dociera, jak wiążącą decyzję właśnie podjęli. Chcą wiedzieć, co ich czeka, jaką cenę zapłacą, co stracą i zyskają. Frazę „co się wydarzy, kiedy wyjdziemy z UE” wpisywano 250 proc. razy częściej niż przed referendum. Zrozumiałe.
Drugie najczęściej zadawane pytanie dziwi nieco bardziej. „Co to jest UE?” – zastanawiają się w pierwszej kolejności Irlandczycy, później Walijczycy, Brytyjczycy i Szkoci. Pytania poszybowały w statystykach Google Trends już po zakończeniu głosowania. Irlandczycy i Szkoci sprawdzali jeszcze, co to jest ten Brexit. Jesteśmy w końcu w tej Unii czy nie? – dociekali. Trochę za późno na nadrabianie braków w podstawowej wiedzy.
"What is the EU?" is the second top UK question on the EU since the #EURefResults were officially announced pic.twitter.com/1q4VAX3qcm
— GoogleTrends (@GoogleTrends) 24 czerwca 2016
W ostatnich miesiącach okazji, żeby poznać odpowiedzi, było sporo. Toczyły się dyskusje, polityczne, ekonomiczne i socjalne skutki Brexitu przerobili na wszystkie sposoby eksperci różnej proweniencji. Tyle że w Wielkiej Brytanii ekspertów nieszczególnie się poważa. Pytanie o pozostanie w UE albo jej opuszczenie sprowadzało się do pojedynczych, palących kwestii, takich jak imigracja. Inne skutki Brexitu nie grały takiej roli – teraz najpewniej zaczną.
Zresztą i w Polsce zainteresowanie konsekwencjami Brexitu – pozycją złotego, stabilnością naszej gospodarki, zwłaszcza że Wielką Brytanię polski rząd namaścił na naszego strategicznego sojusznika – rośnie dopiero teraz, po fakcie.
Swoją drogą londyńczycy – podpowiada Google – sprawdzali dziś dodatkowo, jak się przeprowadzić na Gibraltar. Fraza „Move to Gibraltar” podskoczyła w statystykach aż o 680 proc. Na Gibraltarze, tak jak w London City, wygrała frakcja przeciwników Brexitu. Jeśli gdzieś teraz uciekać, to właśnie tam. Kto zaś postawił na Brexit i teraz żałuje – cóż, może należało wcześniej zajrzeć do Google.