Gwiazda powstaje w konstelacji Centaura i jest oznaczona symbolem IRAS 13481-6124. Leży w odległości 10 tys. lat świetlnych od nas. Międzynarodowy zespół badaczy nieba kierowany przez Stefana Krausa z University of Michigan, korzystając z danych pochodzących z kilku obserwatoriów, dostrzegł dysk protogwiazdowy i odchodzące od niego dżety, co nie jest żadną nowością w przypadku narodzin gwiazd małych, mniej więcej takich jak nasze Słońce. Tymczasem IRAS 13481 ma masę około dwudziestu Słońc. Do tej pory uczeni wcale nie byli pewni, jak takie giganty powstają. Przypuszczano na przykład, że tworzą się one w wyniku kolizji ciał mniejszych. Teraz jednak udało sie ustalić, że narodziny gwiazd małych i gigantów następują w podobny sposób. Czyli z protogwiezdnego dysku gazu i pyłu, z którego materia opada na formujące się ciało. Udało się ustalić, że obserwowany olbrzym ma około 60 tysięcy lat; jest więc niezwykle młody. Otaczający dysk rozciąga sie na odległośc około 130 dystansów Ziemi od Słońca. Zawiera mniej więcej tyle samo materii, co sama gwiazda, czyli około 20 mas Słońca. Ocenia się także, że gwiazda ta już uformowała się niemal w całości. Wkrótce, pod wpływem jej potężnego promieniowania, otaczający ją dysk wyparuje. O odkryciu tym pisze najnowsze (15.07.2020) wydanie czasopisma Nature.