Uczeni oceniają, że do końca tego wieku niemal cała południowa Europa, a na pewno południowe wybrzeże Europy spustynnieje. Ślady zbliżającego się procesu pustynnienia już na tych teranach widać. Zwłaszcza widzą i czują je tamtejsi rolnicy, rok w rok narzekający na straszną suszę. Południowa Hiszpania i południowe wybrzeże Francji staną się czymś w rodzaju Sahary, mimo że i Francję i Hiszpanię od Sahary dzieli przecież spore morze. Co stanie się na przykład z Cannes lub z Niceą? Teraz, naukowcy z National Science Fundation (USA) oraz Florida Institute of Tchnology przeprowadzili ciekawe badania słynnego jeziora Titicaca w Andach, leżącego wysoko w górach na granicy Peru z Boliwią, które jest jednym z największych słodkownodnych zbiorników na świecie. A na pewno najwyżej położonym; ponad 3000 m n.p.m. Otóż badając sedymentacje denne jeziora i uwięzione w nich skamieniałości, uczeni stwierdzili, że już kiedyś kilkakroć, w okresach tzw. interglacjałow, a więc gwałtownych ociepleń klimatu - następujących między okresami zlodowaceń - jezioro to kurczyło się aż o 85 proc. Stawało się malutkim jeziorkiem otoczonym terenem całkowicie spustynniałym. Działo się tak na pewno w okresie 330 - 320 tys. lat temu i w okresie 130 - 115 tys. lat temu. Jednocześnie obliczono, że jeśli temperatura ziemskiej atmosfery podniesie się o dwa stopnie do roku 2040 - a raczej nie ma co do tego wątpliwości - to jezioro Titicaca czeka powtónie taki sam los: wielkiego pustynnienia. Najprawdopodobniej ten gigantyczny obecnie zbiornik skurczy sie do postaci małego jeziorka, przez co zagrożona stanie się dwumilionowa stolica Boliwii - La Paz - która głównie z jeziora Titicaca czerpie większość potrzebnych wód. Badania te omawia najnowsze wydanie czasopisma The Global Chalenge Biology. Na zdjęciu - brzeg jeziora Titicaca od strony boliwijskiej.