Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Nagrody Naukowe

Piotr Marecki

fot. Leszek Zych fot. Leszek Zych
Doktor, adiunkt na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ.

W 2000 r. rozpoczął studia doktoranckie w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 2006 r., uzyskując tytuł doktora rozprawą „Czycz i kino. Literatura Stanisława Czycza jako inspiracja dla twórczości filmowej". Jest redaktorem naczelnym magazynu kulturalnego „Ha!art" (od 2000 r.), redaktorem „Krytyki Politycznej", w latach 2004-2007 szef wydawnictwa Korporacja Ha!art oraz prezes Fundacji Krakowska Alternatywa, od 2007 r. szef Wydawnictwa Krytyki Politycznej oraz członek Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego.
Zajmuje się przede wszystkim współczesnym kinem i literaturą oraz związkami literatury z nowymi mediami. Jest również promotorem młodej literatury polskiej w kraju i za granicą jako wydawca (m.in. w „białej serii" wydawali Sławomir Shuty, Michał Witkowski, Marian Pankowski) i organizator festiwali literackich, m.in. „Zapowiadających Się" (2000), „Tekstylia" (2001), „Europa" (2002), „Rzeczywistość" (2004), „Literatura gej/les" (2005), „Minimalizm" (2005).
Jego głównym polem zainteresowania są związki literatury z Internetem (liternet), zagadnienia tekstualności, form i gatunków tekstowych specyficznych dla mediów interaktywnych, jak np. hipertekst.Rekomendowany przez red. Zdzisława Pietrasika.

Piotr o sobie:

Adiunkt w Katedrze Kultury Współczesnej Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1995-2000 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i następnie w 1998-2001 filmoznawstwo w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. W 2000 rozpoczął studia doktoranckie w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 2006, uzyskując tytuł doktora rozprawą Czycz i kino. Literatura Stanisława Czycza jako inspiracja dla twórczości filmowej (promotor prof. Tadeusz Lubelski). W 2000-2007 pracował w Instytucie Sztuk Audiowizualnych na Uniwersytecie Jagielloński prowadząc zajęcia z teorii literatury i literatury współczesnej oraz w 2001-2002 w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku.. Jest redaktorem naczelnym magazynu kulturalnego „Ha!art" (od 2000), redaktorem „Krytyki Politycznej", w latach 2004-2007 szef wydawnictwa Korporacja Ha!art oraz prezes Fundacji Krakowska Alternatywa, od 2007 szef Wydawnictwa Krytyki Politycznej oraz członek Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Współpracował przy opracowywaniu haseł do Encyklopedia kina, red. Tadeusz Lubelski (2003). W 2003-2004 był redaktorem w wydawnictwie filmowym Rabid, od 2007 redaktor w telewizji Kino Polska. Recenzje, felietony i artykuły poświęcone literaturze i filmu publikował m.in. w „Ha!arcie", „Studium", „Res Publice Nowej", „Gazecie Wyborczej", „Film Archive Austria", „Kinie", „Odrze", „Kwartalniku Filmowym", „Lampie". W 2006-2007 był koordynatorem projektu stypendiów Homines Urbani dla pisarzy z Polski, Ukrainy, Białorusi, Niemiec organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Otrzymał stypendium im. Karola Estreichera (2000), nominację do paszportu „Polityki" za promowanie młodej polskiej literatury (2001), stypendium Ministra Kultury (2005), w 2007 nagrodę Krakowska Książka Miesiąca za redakcję książki Tekstylia bis.
Zajmuje się przede wszystkim współczesnym kinem i literaturą oraz związkami literatury z nowymi mediami. Jest również promotorem młodej literatury polskiej w kraju i za granicą, jako wydawca (m.in. w „białej serii" książek Shuty, Witkowskiego, Dzido, Pankowskiego, Niemczyka, Czycza), organizator festiwali literackich, m.in. „Zapowiadających Się" (2000), „Tekstylia" (2001), „Europa" (2002), „Rzeczywistość" (2004), „Literatura gej/les" (2005), „Minimalizm" (2005), sesji literaturoznawczych:  Czyczujemy. O twórczości Stanisława Czycza (2001), Liternet. Literatura i internet (2002), Panko. Twórczość Mariana Pankowskiego (2003) oraz artystycznych projektów i licznych spotkań literackich. Dzięki zredagowaniu wydaniu leksykonu najmłodszej literatury (Tekstylia, 2002), wprowadził do dyskusji krytycznoliterackiej termin „roczniki siedemdziesiąte", zwracający uwagę na  pokoleniową łączność młodych poetów i prozaików. Jego kontynuacja Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (2006) to interdyscyplinarny przewodnik, mający ambicję objąć wszystkie dziedziny kultury (sztuki plastyczne, teatr, film, komiks, muzyka). Jego głównym polem zainteresowania są związki literatury z internetem (liternet), zagadnienia tekstualności, form i gatunków tekstowych specyficznych dla mediów interaktywnych, jak np. hipertekst. W centrum jego zainteresowania znajduje się również wiele innych pojęć, jak „literatura gej/les", „minimalizm", „zaangażowanie", „literatura polityczna". W swojej książce Pospolite ruszenie. Czasopisma kulturalno-literackie w Polsce po 1989 roku (2005) dokonuje przeglądu czasopism pierwszego, drugiego, jak i trzeciego obiegu, podkreślając wagę tych mniej oficjalnych periodyków w rozwoju literatury i tworzenia środowisk literackich.

Dowiedz się więcej o Stypendiach POLITYKI. 

Więcej na ten temat
Reklama
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną