Nagroda imienia Rakowskiego

Dziennikarz, historyk i polityk

Kim był Mieczysław F. Rakowski

Polityka
Wieloletni redaktor tygodnika POLITYKA, premier z okresu PRL oraz ostatni sekretarz PZPR.

Mieczysław Franciszek Rakowski (ur. 1 grudnia w Kowalewku-Folwarku, zm. 8 listopada 2008 r. w Warszawie) – dziennikarz, historyk i polityk. Wieloletni redaktor tygodnika POLITYKA, premier z okresu PRL oraz ostatni sekretarz PZPR.

W czasie okupacji niemieckiej pracował w Poznaniu jako robotnik w zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1945–1949 – oficer Ludowego Wojska Polskiego. Studiował w Instytucie Nauk Społecznych w Warszawie, w 1956 r. doktoryzował się z nauk historycznych.

Od 1946 roku był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, następnie działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od początku jej istnienia (1948 r.). Przez wiele lat związany z tygodnikiem POLITYKA, najpierw jako zastępca, a następnie redaktor naczelny (1958–1982).

Był posłem na sejm w okresie 1972 do 1989. W 1975 roku został członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Premier rządu w larach 1988–1989. Rząd Rakowskiego dążył do reform gospodarczych, wprowadził ustawę o komercjalizacji niektórych przedsiębiorstw. Za jego premierostwa doszło do historycznych rozmów Okrągłego Stołu.

W 1989 roku Rakowski objął funkcję pierwszego sekretarza KC PZPR, doprowadzając do rozwiązania tej partii w 1990 roku.

Przez wiele lat prowadził „Dzienniki polityczne”, wydawane w latach 1998–2005, za które otrzymał Nagrodę Historyczną POLITYKI w kategorii wydawnictwa źródłowe.

Małżonek aktorki Elżbiety Kępińskiej.

Reklama
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną