W minionym tygodniu w sercu Warszawy Leszek Balcerowicz uruchomił wielki licznik długu publicznego. Od tej pory licznik kręci się jak oszalały: widać, jak w ciągu minuty przybywa nam wszystkim zobowiązań na ponad 150 tys. zł, na godzinę prawie 10 mln, na dobę... 225 mln zł. W końcu roku polski dług publiczny przekroczy 750 mld zł. Szanowany ekonomista i szef Forum Obywatelskiego Rozwoju (które organizuje edukację ekonomiczną obywateli) w spektakularny sposób przypomina, że w życiu nie ma darmowych obiadów. Jak ktoś pożycza, to musi kiedyś oddać, z odsetkami. A od rządu zależy, kiedy licznik zwolni.
Z projektu budżetu państwa na przyszły rok da się odczytać, że ostrego hamowania nie będzie. Deficyt budżetu centralnego w 2011 r. zaplanowano na ponad 40 mld zł, nadwyżka wydatków nad dochodami całego sektora finansów publicznych będzie pewnie zbliżona do tegorocznej, czyli przekroczy 100 mld.
Rząd ma jednak sukces: wyprosiliśmy w Brukseli zmianę zasad liczenia długu. Jest szansa, że przez pięć lat inaczej będą liczone wpłaty do otwartych funduszy emerytalnych. Dzięki temu zabiegowi nasz dług publiczny będzie niższy o kilkanaście punktów procentowych, a deficyt sektora finansów publicznych o 2,4 punktu. To, a także kilka innych decyzji, które mają być podjęte pod koniec października przez 27 państw UE, oznacza, że łatwiej nam będzie spełnić warunki przyjęcia do strefy euro (tzw. kryteria z Maastricht).
Licznik Balcerowicza zostanie cofnięty, tak jak przekręcano przed sprzedażą liczniki starych samochodów. Spodziewane decyzje Brukseli zwiększą pole manewru dla ministra finansów, ale i w euro, i w złotych dług, z odsetkami, ciągle będzie rósł. Pomysł polityczny jest taki, żeby tym pojazdem z przekręconym licznikiem dojechać do wyborów. Gorzej, jeśli rząd, patrząc na skorygowane wskaźniki zadłużenia, sam uwierzy, że jedzie zupełnie fajną bryką.