W historii USA miały miejsce trzy takie przypadki. Pierwszy, w 1790 r., gdy rząd federalny przejął długi stanów zaciągnięte w czasie wojny rewolucyjnej i odłożył o dekadę spłatę odsetek od nich.
W 1933 r., gdy F.D. Roosevelt doszedł do władzy, obligacje rządu zawierały klauzulę uprawniającą ich posiadaczy do żądania płatności w złocie. FDR chciał dokonać deprecjacji dolara względem złota o ponad 50 proc. Kongres, z inicjatywy rządu, przyjął rezolucję unieważniającą klauzulę zamiany obligacji na złoto i posiadacze obligacji pozostali z papierami o obniżonej wartości. Sąd Najwyższy stosunkiem głosów 5 do 4 podtrzymał prawo Kongresu do zmiany warunków obligacji, choć uznał to za co najmniej niesmaczne.
Wreszcie, w 1971 r., prezydent Richard Nixon złamał jednostronną decyzją prawo wymiany dolarów na złoto po ustalonym wcześniej kursie, co też stanowiło odstąpienie od przyjętych zobowiązań.