Nowy minister spraw wewnętrznych Bartłomiej Sienkiewicz dostał od premiera pierwsze odpowiedzialne zadanie: ma przeprowadzić śledztwo i wyjaśnić, kto wiedział o przygotowywanym porozumieniu między polską spółką EuRoPol Gaz i rosyjskim Gazpromem w sprawie budowy gazociągu Jamał II przez Polskę i dlaczego informacja nie dotarła do Donalda Tuska. Śledztwo ma też odpowiedzieć na pytania: Czy kryją się za tym jakieś złe intencje? Czy jest to do zaakceptowania? Czy jest to kwestia niechlujności osób reprezentujących spółki, czy coś poważniejszego? Postanowiliśmy wyjaśnić to sami.
Zadanie okazało się niełatwe, bo wszyscy są w szoku i zasłaniają się niepamięcią albo gubią w zeznaniach. Oczywiście większość osób, do których udało nam się dotrzeć, zastrzegała anonimowość, bo szykowała się do oficjalnych przesłuchań i wolała nie komplikować swojej sytuacji. Sprawy nie ułatwia pogmatwanie kompetencyjne.
Sprawami gazowymi zajmuje się u nas bardzo wiele urzędów, instytucji i spółek. Za politykę energetyczną i bezpieczeństwo w dziedzinie dostaw energii odpowiada minister gospodarki. Ma wiele obowiązków, ale niewielką władzę, bo spółki sektora gazowego pozostają pod kontrolą ministra Skarbu Państwa. To on wykonuje obowiązki właścicielskie wobec gazowego monopolisty, spółki giełdowej PGNiG (72 proc.). Poza tym sprawami gazowymi zajmuje się prezes Urzędu Regulacji Energetyki, prezydenckie Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, a także niektóre służby specjalne podległe ministrowi spraw wewnętrznych. Do listy można też dopisać szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a w pewnym zakresie także ministra spraw zagranicznych.