Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Społeczeństwo

Szybciej krócej głośniej

Jasne i ciemne strony tabloidów

Tabloidy przeorały praktykę dziennikarską ostatnich kilkunastu lat Tabloidy przeorały praktykę dziennikarską ostatnich kilkunastu lat Seth Tisue / Flickr CC by SA
Gdy mówimy o kulturze tabloidowej lub tabloidyzacji prasy radia i telewizji znajdujemy się w centrum debaty o najistotniejszych problemach współczesności a nie – jak chciałaby większość jej krytyków – o jej dewiacyjnych obrzeżach
Uncleweed/Flickr CC by SA

Początki dojrzałej audiowizualnej kultury tabloidowej związane są najsilniej z telewizją, a szczególnie z programem „America's Most Wanted”, jego producentem Johnem Walshem i stacją nadawczą Fox Television Network. Walsh ściśle współpracował z policją w poszukiwaniu zbiegłych przestępców. Wyglądało to na ogół tak, że policja ochoczo pomagała rekonstruować zdarzenia: prawdziwi byli funkcjonariusze, broń, lokalizacja, scenariusz wydarzeń, a groźny przestępca „grał” oczywiście samego siebie. Producent wysłał do publiczności bardzo czytelny przekaz: „Nie jestem policjantem ani śledczym. W USA jest w tej chwili 280 tys. zbiegłych bandytów i to społeczeństwo amerykańskie ma szansę powiedzieć, że nie jest obojętne w tej sprawie”.

I nie było: ponad 2 tys. Amerykanów dzwoniło po programie do stacji, żeby podzielić się uwagami, poprzeć inicjatywę obywatelską lub po prostu powiadomić o niepokojących obserwacjach. Policja była zadowolona z takiej pomocy, obywatele poczuli się coraz lepszymi obywatelami, natomiast telewidzowie mieli przyjemność oglądania kolejnych prawie prawdziwych działań stróżów prawa.

 

Wstaw sobie prezydenta

W ślady Foxa poszły magazyny informacyjne. Powstało pojęcie tabloidowych newsów. Charakteryzowały się pomieszaniem życia publicznego z prywatnym, używaniem sensacyjnego stylu, sceptycznego czasem, ale zawsze populistycznego tonu i zaciemnianiem granicy między dokumentem a fikcją, między informacją a rozrywką. Były one na ogół superemocjonalne, a nacisk kładły na melodramatyczne rozstrzygnięcia, używając często ironii i humoru.

Niezbędnik Inteligenta Polityka. Niezbędnik Inteligenta. Wydanie 5 (90048) z dnia 25.06.2005; Niezbędnik Inteligenta; s. 31
Oryginalny tytuł tekstu: "Szybciej krócej głośniej"
Reklama