(wolnomularstwo) – ponadnarodowy ruch etyczny, wywodzący się ze średniowiecznych angielskich bractw budowniczych katedr; dzięki udziałowi uczonych, szlachty i arystokratów przekształcony w okresie oświecenia z organizacji rzemieślniczej w stowarzyszenie filozoficzne. Jego celem jest duchowe doskonalenie jednostki i braterstwo ludzi różnych narodowości, religii i poglądów. Zasady spisane zostały w 1723 r. w Konstytucji Wolnych Mularzy. Podstawową jednostką organizacyjną jest loża. W Polsce od 1721 r.