Pewnie nawet Alyssa Milano, amerykańska aktorka, twórczyni akcji #MeToo („pokażmy, że problem molestowania dotyczy nas wszystkich, może wówczas skala stanie się widoczna”) nie sądziła, że jej wrzucona do sieci idea, aż tak nią zatrzęsie.
Tysiące kobiet z całego świata podpisały krótkie hasło #MeToo, #JaTeż. Wręcz trudno znaleźć kobiecy profil na Facebooku, który nie zostałby opatrzony tą klauzulą. Włączając popularne nazwiska aktorek czy sportsmenek.
Porażająca skala przemocy
Rozwinięcia wpisów są różne. Często drobiazgowe. Opisujące konkrety. Od molestowania seksualnego, czyli nadużywania władzy, wymuszania uległości – o które zapewne chodziło Alyssie Milano, po wszelką seksualną agresję.
Zaskakująca okazuje się szczególnie skala tej ostatniej. Napaści na ulicy, w parku, na plaży. Gwałty. Napaści dzieci na dzieci (cytat z wpisu: „Przecież same nie wymyśliły, żeby się na mnie położyć wpychając patyk w narządy rodne”). Niektóre kobiety piszą lakonicznie, że szczegóły są dla nich wciąż, po latach, zbyt bolesne, wtedy też wszystko wiadomo. Skala tej prosto pojmowanej przemocy, ujawniona przy okazji akcji, przeraża.
Konstatacje w komentarzach są podobne: „Zapomniałam, że to aż tak, że tyle tego było w moim życiu. A teraz jestem wściekła”. „Nie chcę już dłużej czuć się ofiarą”. „Mówię moim córkom, że jeśli je to spotka, niech nikt im nie wmówi, że to ich wina” – i to może największa korzyść ze spontanicznej akcji. Wspólne poczucie niezgody na dotychczasowy standard jest wielkim krokiem naprzód. Byle tylko okazało się trwałe.
Przy okazji odzywają się mężczyźni. Że też są ofiarami. Że im wstyd. W przyszłości będą czujniejsi, będą reagować. Właśnie o to chodzi.