Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) – umowa międzyrządowa, pod którą podpisało się najwięcej, bo 189 państw. Krajom niemającym bomby atomowej zakazuje jej budowania, a na pięć oficjalnych potęg jądrowych nakłada obowiązek stopniowego redukowania arsenałów. Jednocześnie NPT gwarantuje wszystkim państwom prawo do cywilnej energetyki jądrowej. Indie, Izrael i Pakistan odmówiły podpisania układu i posiadają dziś broń atomową, zaś Korea Płn. wystąpiła z NPT w 2003 r. przed swoim pierwszym testem jądrowym.
Traktat o całkowitym zakazie prób jądrowych (CTBT) – umowa międzyrządowa, zakazująca wszelkich testów atomowych na ziemi, pod ziemią, w powietrzu, wodzie i kosmosie. Od 1996 r. traktat podpisały już 182 państwa, ale ratyfikowało tylko 151 – podpisania odmówiły m.in. Indie, Pakistan i Korea Płn., ratyfikacji nie zakończyły m.in. Stany Zjednoczone i Chiny. Państwa te albo wciąż pracują nad swoimi arsenałami atomowymi, albo nie chcą zamykać sobie furtki do testowania nowej broni w przyszłości. Bez ich pełnej akceptacji CTBT nie może wejść w życie.
Traktat o redukcji arsenałów strategicznych (nowy START) – umowa między Stanami Zjednoczonymi a Federacją Rosyjską, będąca kontynuacją traktatu rozbrojeniowego z 1991 r. (START I), który wygasł w grudniu 2009 r. Ameryka i Rosja zgodziły się obniżyć dopuszczalną liczbę głowic z 2200 do 1550 po każdej ze stron. Duża część redukcji wynika z tego, że bombowce strategiczne będą odtąd liczone jako pojedyncza głowica, choć mogą ich przenosić nawet 20. Nowy START został podpisany w Pradze 8 kwietnia 2010 r. i wejdzie w życie po ratyfikacji w Senacie USA i Dumie rosyjskiej.