Obradujące od tygodnia przy placu Tiananmen Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych to według konstytucji z 1982 r. najwyższy organ ustawodawczy państwa. Zbierając się raz do roku, zatwierdza budżet i ustawy, ale jeśli chodzi o samodzielność, „zjada ryż ugotowany przez partię”. Dlatego Xi Jinping i Li Keqiang są dziwnie spokojni, że pod koniec obrad opuszczą tę wielką salę jako nowy prezydent i nowy premier, bo już w listopadzie ub.r. objęli dwa najważniejsze stanowiska w kierownictwie partii.
To chińskie zgromadzenie jest dziś najbogatszą grupą parlamentarzystów na świecie. Wśród 2987 delegatów jest 31 autentycznych dolarowych miliarderów (według szanghajskiego Instytutu Hurun). Kolegą delegatem jest sam najbogatszy Chińczyk, król branży spożywczej 67-letni Zong Qinghou (12,5 mld dol.), który trafił tu w 2003 r., a trzy lata temu został przyjęty do partii komunistycznej. Z kolei pięciu najbogatszych delegatów (jak podsumował Hurun) dysponuje majątkiem rzędu 35 mld dol., czyli przynajmniej pięciokrotnie większym, niż w sumie posiada 535 członków Kongresu USA. Przy czym najbogatszy z nich, republikanin z Teksasu Michael McCaul, ma odłożone śmiechu warte 500 mln dol.