Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Świat

Polityka to nie piaskownica dla dzieci

Donosiciel WikiLeaks skazany na 35 lat

Otaczają nas wokół osoby, które albo współczują Bradleyowi Manningowi albo wręcz uważają jego skazanie – na 35 lat więzienia – za skandaliczną niesprawiedliwość.

Rozumiem to dobrze, zwłaszcza że Manning wydał wykradzione dokumenty Julianowi Assange’owi, a ten rozpoczął światową operację internetową demaskującą niezbyt chwalebną politykę USA. A Stany Zjednoczone nie są dziś na świecie lubiane i nic dziwnego. Rzadko bywa lubiany najsilniejszy chłopak na podwórku. Assange zyskał poklask rzeszy idealistów, a kiedy gwiazda jego nieco zblakła, do Chin, a potem Rosji uciekł Edward Snowden, kolejny – jak to dziś mówią – sygnalista, wskazujący na potencjalnie groźne dla obywateli postępowanie władz.

Rozumiem więc sympatię otaczającą Manninga, ale jego sprawa składa się z dwu całkowicie odmiennych rozdziałów. Doprowadził on do przesłania mediom krótkiego nagrania video z akcji wojskowej na przedmieściu Bagdadu. Na nagraniu widać jak załoga helikoptera strzela do nieuzbrojonych ludzi, powodując śmiertelne ofiary. Agencja prasowa – której personel ucierpiał – usiłowała bezskutecznie uzyskać to nagranie drogą legalną, powołując się na prawo do informacji publicznej. Manning działał tu bez wątpienia w interesie publicznym. Ujawnił prawdopodobną – jak wynikało z okoliczności – zbrodnię wojenną, a jeśli nawet video nie oddawało całości czy prawdziwego sensu zdarzenia, krwawy incydent powinien być bezstronnie zbadany przed sądem. Za ten czyn ująłbym Manningowi większość kary z surowego wyroku, jaki ogłoszono.

Ale Manning nie ograniczał się do akcji, które można opisać w podobny sposób. Ujawnił setki tysięcy dokumentów, przeważnie nie tak znów tajnych depesz dyplomatycznych. Nie mógł jednak z góry zakładać, że dokumenty te nie zawierają żadnych tajemnic państwowych, choćby dlatego, iż ich nie zdołał sam przeczytać. Do dziś „Wikileaks” są przedmiotem analiz. I nieprawda, że wszystkie są niewinne. Kiedyś pisaliśmy o jednym z tych dokumentów: sprawozdaniu z posiedzenia ekspertów USA i Rosji oceniających zagrożenia bezpieczeństwa w świecie. Ujawnienie tych ocen to już rzecz bezsprzecznie naruszająca interesy obronne. Takich dokumentów jest w całym zespole więcej. Manning wykazałby się prawdziwą dzielnością, gdyby ujawnił tajną korespondencję dyplomatyczną Chin czy Rosji, a nie własnego kraju, którego jest żołnierzem.

Świat nie jest piaskownicą dla dzieci. Nie można zakładać, że wszyscy tu się bratają. Szkody, jakie powstają z ujawniania tajemnic jednej tylko strony są znacznie groźniejsze, niż burzenie komuś babek z piasku.

Więcej na ten temat
Reklama

Warte przeczytania

Czytaj także

null
Kraj

Przelewy już zatrzymane, prokuratorzy są na tropie. Jak odzyskać pieniądze wyprowadzone przez prawicę?

Maszyna ruszyła. Każdy dzień przynosi nowe doniesienia o skali nieprawidłowości w Funduszu Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry, ale właśnie ruszyły realne rozliczenia, w finale pozwalające odebrać nienależnie pobrane publiczne pieniądze. Minister sprawiedliwości Adam Bodnar powołał zespół prokuratorów do zbadania wydatków Funduszu Sprawiedliwości.

Violetta Krasnowska
06.02.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną