Klub Bataclan był jednym z celów ataków terrorystycznych, do których doszło w Paryżu 13 listopada. W sali koncertowej odbywał się koncert kalifornijskiej grupy Eagles of Death Metal. Sala była pełna, szacuje się, że bawiło się w niej półtora tysiąca osób. Większości udało się uciec, członkom zespołu również.
Bataclan, pod nazwą Grand Café Chinois, jako salę koncertową i kawiarnię założono w 1864 r., przy 50 Boulevard Voltaire w 11. dzielnicy Paryża. Budynek zaprojektował Charles Duval, a nazwa obiektu odnosi się do operetki Jacques’a Offenbacha „Ba-ta-clan”.
Jest to również gra słów, wzięta od „le tout bataclan” („ten cały tłum”, „całe to zamieszanie”), tekstu napisanego w 1761 r. przez Charles’a Simona Favarta, który Offenbacha zainspirował.
Budynek od zewnątrz wygląda jak chińska pagoda: został zbudowany w modnym w tamtym czasie stylu chinoiserie (fr. dosł. „chińszczyzna”), któremu Bataclan zawdzięcza charakterystyczny kształt wielokondygnacyjnej wieży.
Pod koniec XIX w. na parterze Bataclan znajdowały się sale kawiarniana i koncertowa, a na piętrze – duża sala taneczna. W sali koncertowo-teatralnej były wystawiane wodewile autorstwa Eugène’a Scribe’a, Jean-François Bayarda i Mélésville’a.
W 1892 r. klub kupił piosenkarz Paulus. W tym samym roku w Bataclan wystąpił Buffalo Bill Cody. Przez kolejne lata klub wiele razy zmieniał właścicieli. W 1910 r. nowy właściciel przebudował salę koncertowo-teatralną i zaczął wystawiać modne ówcześnie rewie, których pomysłodawcą w głównej mierze był pisarz José de Bérys. W Bataclan występował również m.in. Maurice Chevalier.
W 1926 r. obiekt został przekształcony w kino, w którym siedem lat później wybuchł pożar. W 1950 r. budynek został częściowo wyburzony ze względu na konieczność dostosowania go do nowo wprowadzonych przepisów budowlanych.
W 1969 r. kino zostało zamknięte, salę ponownie przekształcono w klub muzyczny, w której zaczęły odbywać się koncerty muzyki rozrywkowej (widownia mieści do 1500 osób) oraz występy komików.
Fasada budynku została poddana renowacji w 2006 r. do stanu zbliżonego do oryginalnego projektu Duvala, natomiast dawny dach w stylu pagody nie został odtworzony.
Dwa miesiące przed tragedią, we wrześniu, Bataclan ponownie zmienił właściciela. Przez 40 lat (od 1976 r.) klub należał do żydowskiej rodziny Laloux i od dłuższego czasu, jak podaje francuski magazyn „Le Point”, był celem antysemickich ataków.
W 2011 r. jeden z ekstremistów należących do ugrupowania „Armia Islamska” powiedział francuskim służbom bezpieczeństwa. „Planowaliśmy zamach na Bataclan, bo jego właścicielami są Żydzi” – podaje „Times of Israel”. Rodzina Laloux organizowała w klubie m.in. imprezy, przy okazji których zbierano fundusze na izraelską policję graniczną, Magav.
„Jesteśmy wstrząśnięci, ponieważ znaliśmy wszystkich pracowników” – mówił po zamachu izraelskiej telewizji „Channel 2” Pascal Laloux. Jego brat, Joel Laloux, były współwłaściciel lokalu, zdecydował się sprzedać Bataclan 11 września, a tuż potem wyjechał do Izraela. W trakcie zamachu otrzymał telefon z Bataclan i „słyszał strzały”. „Drodzy przyjaciele – pisali administratorzy strony klubu na Facebooku. – Żadne słowa nie oddadzą bezmiaru naszego smutku. Nasze myśli biegną do ofiar i ich bliskich”.
Jeszcze przed koncertem organizatorzy ogłaszali euforycznie, że koncert Eagles of Death Metal został wyprzedany.
Pod koniec listopada w Bataclan (w kawiarni artystycznej, tzw. café-théâtre) miała wystąpić Christelle Chollet, wokalistka i aktorka, która słynie z udanego pastiszu „Rehab” Amy Winehouse.
Dominique Revert reprezentujący firmę Alias, aktualnego współwłaściciela Bataclanu, zapowiedział, że „sala nigdy nie zostanie zamknięta”.